In de wereld van vandaag is Non-disjunctie een onderwerp dat de aandacht van veel mensen heeft getrokken. Met de vooruitgang van de technologie en de mondialisering is Non-disjunctie een relevant onderwerp geworden voor verschillende delen van de samenleving. Van de impact ervan op de gezondheid tot de invloed ervan op de economie, Non-disjunctie heeft tot veel discussie en een breed scala aan meningen geleid. In dit artikel zullen we verschillende perspectieven op Non-disjunctie onderzoeken en het belang ervan in de huidige context bespreken. Van zijn historische oorsprong tot zijn mogelijke toekomstige implicaties: Non-disjunctie is een onderwerp dat niemand onverschillig laat.
Non-disjunctie is het niet op de juiste manier uiteengaan van chromosoomparen tijdens de celdeling, specifiek een meiose- of mitosedeling. Bij 4n krijgen normaal beide cellen tijdens de deling twee chromosomen toegedeeld. Bij non-disjunctie kan dit een andere verdeling geven zoals cel A 1 chromosoom met cel B 3 chromosomen.
Ter gevolge hiervan kunnen ernstige mutaties optreden in de cel. In de biotechnologie wordt hier gebruik van gemaakt. Door een bepaalde stof toe te dienen (bijvoorbeeld colchicine) kan de deling zo beïnvloed worden dat alle chromosomen naar 1 cel gaan. Dan krijgt elke cel in de plant een dubbel aantal chromosomen, wat mogelijk grotere bladeren en vruchten als gevolg heeft. Dit is een tetraploïde plant.
Voorbeelden van fenomenen ten gevolge van non-disjunctie zijn het syndroom van Down en het syndroom van Klinefelter. In 95% van de gevallen is het syndroom van Down te wijten aan een non-disjunctie tijdens de meiose.[1]