Niflhel
De kwestie Niflhel is tegenwoordig een van de meest relevante kwesties, met gevolgen op verschillende gebieden van de samenleving. Vanaf het begin tot aan de impact ervan op het dagelijks leven heeft Niflhel gepassioneerde debatten gegenereerd en het onderwerp geweest van talrijke studies en onderzoeken. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Niflhel, waarbij we het historische belang ervan, de invloed ervan op de populaire cultuur en de relevantie ervan vandaag de dag analyseren. Daarnaast zullen we de mogelijke toekomstige implicaties van Niflhel onderzoeken en mogelijke oplossingen voor de uitdagingen die het met zich meebrengt. Ga met ons mee op deze spannende reis door de wereld van Niflhel!
Niflhel is in de Noordse mythologie het diepste punt van Niflheim, of Nevelrijk, de plaats waar Hel regeert. Hier staat de burcht van Hel, die tevens de naam Niflhel draagt. De ingang naar de burcht is een hol, Gnipahellir ofwel Rotshol, en wordt bewaakt door Garmr ofwel Janker, een hond. Níðhöggr zuigt hier ontzielde lichamen weg, in de buurt van Yggdrasils wortel, en er bevindt zich een bron, de Hvergelmir ofwel Ruisende Ketel, waaruit de Elivágar ontspringen.
Naglfar, of Nagelschip, ligt aan het Náströnd ofwel Lijkenstrand. Het is een schip dat gemaakt is van de nagels der doden, die door liefdeloosheid na de dood niet meer zijn geknipt. Op de dag van de ragnarök meert dit schip aan op de kust van Midgard, en trekken de doden ten strijde tegen de goden.
Deze doden zijn de zielen van hen die, bijvoorbeeld van ouderdom of ziekte, in bed gestorven zijn. Blij zijn zij niet met hun lot, zij wonen in Niflhel (de burcht) waar zij Hel moeten dienen als slaven. De grimmigheid van Hels rijk vormt een groot contrast met het Walhalla. Overigens, niet voor allen was de burcht van Hel een zware straf. Het was een tussenstadium voor hen die normaal geleefd hadden, de uitzonderlijke goeden en kwaden gingen naar het Walhalla of ondergingen een eeuwige marteling in de kerkers van de burcht van Hel.
Nog meer slangen leefden aan de wortel van Yggdrasil, naast Níðhöggr. Níðhöggr zou, samen met Yggdrasil, de ragna rök overleven, evenals waarschijnlijk de andere slangen.
- Naar een vertaling van Marcel Otten:
- Meerdere slangen liggen onder Yggdrasil, de Es;
- meer dan een jan doedel zich indenken kan:
- In de Aarde en In ’t Veen – zonen van de Graafwolf
- Grauwrug en Graver,
- de Lus en Inslaper zullen volgens mij eeuwig
- de twijgen van de boom verteren.