Nieuw-Guinea Herinneringskruis

In de wereld van vandaag is Nieuw-Guinea Herinneringskruis een onderwerp dat grote relevantie heeft gekregen en de belangstelling heeft gewekt van academici, professionals en het grote publiek. Vanaf zijn oorsprong tot zijn huidige evolutie is Nieuw-Guinea Herinneringskruis het onderwerp geweest van talloze debatten en discussies over de impact ervan op de samenleving, de economie en de politiek. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten van Nieuw-Guinea Herinneringskruis onderzoeken, van het historische belang tot de invloed ervan op de hedendaagse wereld. We zullen analyseren hoe Nieuw-Guinea Herinneringskruis de manier heeft gevormd waarop we denken, handelen en omgaan met onze omgeving, en onderzoeken welke relevantie het heeft in de moderne wereld. Door middel van een multidisciplinaire aanpak willen we licht werpen op dit fenomeen en een alomvattend beeld bieden van Nieuw-Guinea Herinneringskruis en de betekenis ervan in de huidige context.

Nieuw-Guinea Herinneringskruis
Nieuw-Guinea Herinneringskruis
Nieuw-Guinea Herinneringskruis
Uitgereikt door Vlag van Nederland Nederland
Type Onderscheiding voor militaire inzet
Status Wordt nog steeds uitgereikt
Statistieken
Instelling 29 september 1962
Volgorde
Volgende (hoger) Ereteken voor Orde en Vrede
Volgende (lager) Mobilisatie-Oorlogskruis
baton (met gesp)
baton (met gesp)
Portaal  Portaalicoon   Ridderorden

Het Nieuw-Guinea Herinneringskruis werd op 29 september 1962 in een Koninklijk Besluit door koningin Juliana der Nederlanden ingesteld. Het kruis was bestemd voor Nederlandse militairen van de drie krijgsmachtonderdelen die "in de periode tussen 28 december 1949 en 23 november 1962 minimaal drie maanden daadwerkelijk militaire dienst hebben gedaan in het voormalige Nederlands-Nieuw-Guinea of de daaromheen liggende wateren". In het K.B. heet het "Nieuw-Guinea-herinneringskruis",[1] maar ook "Nieuw-Guinea Herinneringskruis" wordt veel gebruikt.[2]

De Nederlandse troepen probeerden Nederlands-Nieuw-Guinea, een Nederlands overzees gebiedsdeel, te beschermen tegen Indonesische infiltraties. Deze Indonesische parachutisten worden in het K.B. besmuikt "kwaadwilligen" genoemd. Ondanks de aanwezigheid van de Nederlandse troepen en een eskader van de Nederlandse vloot moest Nederland, dat internationaal geen steun kreeg, de soevereiniteit overdragen aan de Verenigde Naties. Op de wensen van de Papoeas werd geen acht geslagen.

Het Nieuw-Guinea Herinneringskruis werd in 1962 uitgereikt aan militairen die in de periode tussen 28 december 1949 en 23 november 1962 de genoemde drie maanden daadwerkelijk militaire dienst hebben gedaan in het voormalige Nederlands Nieuw-Guinea of de daaromheen liggende wateren.In de eerste jaren van de 21e eeuw werden de criteria voor toekenning verruimd en zo kwam een kleine groep veteranen alsnog voor het kruis in aanmerking.

Het Nieuw-Guinea Herinneringskruis is een verguld bronzen kruis met verlengde verticale armen.Het kruis is dus langer dan breed. In het midden van het kruis is een gekroonde medaillon gemonteerd. Op dit medaillon is een vijfpuntige ster afgebeeld met het omschrift "NEDERLAND NIEUW-GUINEA". Aan de keerzijde staat de Nederlandse Leeuw, de leeuw uit het rijkswapen, afgebeeld.

Aan militairen die in 1962 hebben deelgenomen aan een gewapend optreden tegen de genoemde "kwaadwilligen" werd een op het lint te bevestigen gesp met het jaartal "1962" uitgereikt.

Het zijden lint waaraan het kruis op de linkerborst gedragen wordt is groen, met aan weerszijden smalle banen van rood, wit en blauw, de rode banen zijn aan de buitenkant geplaatst. Op de baton wordt de gesp aangegeven door een vijfpuntige vergulde ster. Er zijn afbeeldingen waarop deze ster "omgekeerd" is afgebeeld.

Zie ook

Het Nieuw-Guinea Herinneringskruis werd in de eerste tekst van K.B. uitgereikt aan militairen die in het jaar 1962 3 maanden of meer in Nieuw Guinea verbleven. Onder gezag van Staatssecretaris de Geus werd dit, om hem moverende reden, uitgebreid naar 1949.

Literatuur

  • W.F. Bax, Ridderorden, eereteekenen, draagteekens en penningen, betreffende de Weermacht van Nederland en Koloniën (1813-heden), 1973
  • H.G. Meijer, C.P. Mulder en B.W. Wagenaar, Orders and Decorations of the Netherlands, 1984
  • C.H. Evers, Onderscheidingen, 2001