Nico de Rooij
In dit artikel gaan we het onderwerp Nico de Rooij bespreken en de vele facetten ervan verkennen. Nico de Rooij is een onderwerp dat de afgelopen jaren de aandacht van veel mensen heeft getrokken en op verschillende gebieden tot discussie, belangstelling en reflectie heeft geleid. Van de impact ervan op de samenleving tot de relevantie ervan op academisch gebied, Nico de Rooij nodigt ons uit om na te denken over het belang ervan en ons onder te dompelen in de complexiteit ervan. In dit artikel zullen we verschillende perspectieven en benaderingen met betrekking tot Nico de Rooij onderzoeken, om het bereik en de invloed ervan op ons dagelijks leven te begrijpen.
Nico (Nicolaas) de Rooij (Rotterdam, 27 februari 1906 – Den Haag, 17 februari 1959) was een Nederlandse jazzpianist, die vanaf zijn veertiende jaar professioneel musiceerde.[1] Hij speelde later onder meer:
- met Jack en Louis de Vries
- in The Midnight Rounders; The Negro Thompson Band; The Kentucky Kardinals
- in de band van Robert 'Bobby' Martin
- in Jack de Vries' Internationals
- met Coleman Hawkins en Connie Boswell
- in het Amsterdamse 'Negro Palace'
- bij Arie Maasland
- als solopianist in diverse bars in binnen- en buitenland.
Familie
De Rooij was de vader van kleinkunstenaar Karel de Rooij, alsook van Nico de Rooij jr., concertpianist bij het Rotterdams Philharmonisch Orkest.
Herinnering
De Rooij is opgenomen in het Rotterdam Jazz Artists Memorial met een emaillen portret op de hoek van de Oude Binnenweg en het Eendrachtsplein. Ook is er een straat naar hem genoemd die loopt van de Jacques de Graaffweg naar de John Coltranestraat.
- Bron
- Hans Zirkzee, Jazz in Rotterdam: de geschiedenis van een grotestadscultuur, DATO, 2015, ISBN 978-94-6226-133-4.
- Noten
- ↑ Hans Zirkzee, Jazz in Rotterdam, pagina 91.