In de wereld van vandaag is Nico Spits een onderwerp dat steeds relevanter is geworden. Of het nu op politiek, sociaal, wetenschappelijk of cultureel gebied is, Nico Spits heeft de aandacht getrokken van mensen uit alle lagen van de bevolking. De impact ervan is aanzienlijk voelbaar in verschillende aspecten van het dagelijks leven, wat aanleiding heeft gegeven tot debat, reflectie en actie. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Nico Spits, waarbij we de implicaties, oorsprong, ontwikkeling en toekomstperspectieven ervan analyseren. Er bestaat geen twijfel dat Nico Spits een keerpunt in onze samenleving heeft gemarkeerd, en het begrijpen van de reikwijdte ervan is essentieel om de huidige context en mogelijke trends die kunnen worden gevolgd te begrijpen.
Nico Spits | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Nico Spits in 1973
| ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Naam | Nicolaas Bernard Spits | |||
Geboortedatum | 7 september 1943 | |||
Geboorteplaats | Amstelveen | |||
Lengte | 1,85 m | |||
Sportieve informatie | ||||
Discipline | ![]() | |||
Club | AB&HC | |||
Olympische Spelen | 1964, 1972 | |||
|
Nicolaas Bernard (Nico) Spits (Amstelveen, 7 september 1943) is een Nederlands voormalig hockey-international.
Nico Spits heeft tweemaal aan de Olympische Zomerspelen meegedaan, in 1964 in Tokio en in 1972 in München. In München was hij bovendien drager van de Olympische vlag. In 1964 eindigde Nederland op de zevende plaats, in 1972 kwamen zij een ronde verder. In de halve finale verloren zij met 3-0 van West-Duitsland en eindigden op de vierde plaats.
In 1973 nam hij deel aan de wereldkampioenschappen in Amstelveen. Het Nederlands team bestond verder uit André Bolhuis, Derek Doyer, Thijs Kaanders, Coen Kranenberg, Ties Kruize, Wouter Leefers, Flip van Lidth de Jeude, Paul Litjens, Irving van Nes, Tom Pierik, Maarten Sikking, Frans Spits, Ron Steens, Bart Taminiau en Jeroen Zweerts. Nederland behaalde goud, India zilver en West-Duitsland brons.
Spits speelde jarenlang voor het Amsterdams Hockey en Bandy Club, AHBC. In 1979 was hij de coach van het AHBC-damesteam, dat Nederlands kampioen werd.[bron?]
Van 1986 tot 1988 was hij manager van het nationale team.