Nick Price

Bij deze gelegenheid willen we het onderwerp Nick Price bespreken, dat vandaag de dag ongetwijfeld een onderwerp van groot belang is. Nick Price is een onderwerp dat op tal van terreinen interesse en debat heeft gewekt, zowel op academisch, wetenschappelijk, politiek als sociaal vlak. Door de geschiedenis heen heeft Nick Price een fundamentele rol gespeeld in de toekomst van de mensheid, en heeft het de samenleving als geheel direct en indirect beïnvloed. In dit artikel zullen we verschillende perspectieven en benaderingen van Nick Price verkennen, waarbij we de impact, evolutie en relevantie ervan in verschillende contexten analyseren. Zonder twijfel is Nick Price een spannend en complex onderwerp dat het verdient om vanuit verschillende gezichtspunten benaderd te worden om het belang en de impact ervan in de wereld van vandaag te begrijpen.

Nick Price in 1994

Nicholas (Nick) Raymond Leige Price (Durban, 28 januari 1957) is een golfprofessional uit Zimbabwe. Hij is in 2003 opgenomen in de World Golf Hall of Fame.

Nick Price heeft Engelse ouders, is geboren in Zuid-Afrika, maar groeit op in Zimbabwe (toen Rhodesië, Centraal-Afrikaanse Federatie)[1], waar hij in militaire dienst te maken krijgt met de zwarte onafhankelijkheidsbewegingen.

Zijn oudere broer Tim geeft hem een linkshandige golfclub, waarmee hij de eerste beginselen van golf leert.[2]

Amateur

Price heeft geen lange amateurscarrière gehad. In 1974 gaat hij naar de Verenigde Staten en wint het WK Junioren in San Diego. In 1976 speelt hij namens Zimbabwe in de Eisenhower Trophy.

Professional

Als Price in 1977 professional wordt, gaat hij spelen op de Zuid-Afrikaanse Tour. Hij wint in 1979 de Asseng TV Challenge Series. Na enkele jaren op de Europese Tour te hebben gespeeld, waar hij in 1980 het Zwitsers Open wint, maakt hij in 1983 de stap naar de Amerikaanse Tour, en wint nog datzelfde jaar de World Series of Golf.
Bij David Leadbetter wordt zijn swing veranderd, en in het begin van de 90'er jaren vindt hij zijn goede vorm terug. In 1994 wint hij twee Majors achter elkaar: het Britse Open als het Amerikaanse PGA Kampioenschap. Dit is in 50 jaar alleen Ben Hogan, Jack Nicklaus, Arnold Palmer, Lee Trevino, Tom Watson en Tiger Woods, gelukt. Hij en staat 43 weken aan de top van de wereldranglijst.

Gewonnen

PGA Tour

Op de Amerikaanse Tour behaalt Price 18 overwinningen:

In 1993 en 1997 krijgt Price de Vardon Trophy omdat hij de laagste gemiddelde score heeft behaald in dat seizoen na een minimum van 60 rondes.

Het winnen van het Brits Open geldt als het hoogtepunt van zijn carrière. Hij maakte een birdie op de moeilijke 16de hole en een eagle op de 17de, terwijl Jesper Parnevik twee birdies maakte, waarna een par voldoende was om Parnevik voor te blijven, want die maakte geen birdie op de 18de green.

Europese Tour

Op de Europese Tour behaalt Price 5 overwinningen:

Elders

  • 1979: Asseng TV Challenge Series (Zuid-Afrika)
  • 1981: San Remo Masters (Italië), SAB South African Masters
  • 1982: Sigma Vaals Reef Open (Zuid-Afrika)
  • 1985: ICL International (Zuid-Afrika)
  • 1989: West End South Australian Open
  • 1992: Air New Zealand/Shell Open, PGA Grand Slam of Golf
  • 1993: ICL International (Zuid-Afrika), Million Dollar Challenge (South Africa)
  • 1994: ICL International (Zuid-Afrika)
  • 1995: Alfred Dunhill Challenge (Zuid-Afrika), Hassan II Golf Trophy (Marocco), Zimbabwe Open
  • 1997: Million Dollar Challenge (Zuid-Afrika), Zimbabwe Open
  • 1998: Nedbank Million Dollar Challenge (Zuid-Afrika), Zimbabwe Open, Dimension Data Pro-Am (Zuid-Afrika)
  • 1999: Suntory Open (Japan Golf Tour)
  • 2006: CVS/pharmacy Charity Classic (with Tim Clark; unofficial event)

Teams

  • Alfred Dunhill Cup (namens Zimbabwe): 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000
  • World Cup: 1978 (namens Zuid-Afrika), 1993 (namens)
  • Presidents Cup (International Team): 1994, 19946, 1998 (winnaars), 2000, 2003 (tie)

Anders