Negerhollands is een onderwerp dat de afgelopen jaren de aandacht van veel mensen heeft getrokken. Het belang van deze var1 ligt in de impact ervan op verschillende gebieden van de samenleving, van de gezondheidszorg tot de economie. Het is een onderwerp dat voor controverse en debat heeft gezorgd, waardoor experts en gewone mensen worden aangemoedigd om informatie en meningen over de kwestie te zoeken. In dit artikel zullen we verschillende perspectieven en aspecten met betrekking tot Negerhollands onderzoeken, met als doel de relevantie ervan te begrijpen en hoe het ons leven kan beïnvloeden.
Nederlands wereldwijd![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Nederlands | ||||
Nederlandse creoolse talen | ||||
|
Het Negerhollands is een in 1987 uitgestorven creooltaal die voornamelijk tussen 1730 en 1830[1] in Deens-West-Indië (nu: de Amerikaanse Maagdeneilanden) werd gesproken. Op de eilanden St. Thomas en St. John werd de taal, die was gebaseerd op het Zeeuws en West-Vlaams, tot in de 20e eeuw gesproken door nakomelingen van mensen die leefden in slavernij en die eerder op Nederlandse plantages in het Caribisch gebied hadden gewerkt.
In 1926 (De Josselin de Jong) en in 1936 (Nelson) bleek dat nog tientallen mensen deze taal spraken. Met name op St. John bleef de taal nog bewaard. Negerhollands werd echter zelden in het openbaar gesproken. Aan het eind van de jaren zeventig deed Anne Graves nog onderzoek naar de gesproken taal met een handjevol laatste sprekers, onder wie Alice Stevens. Toen Stevens in 1987 als laatste spreekster overleed, is de taal officieel uitgestorven verklaard. Alice Stevens was door haar grootouders opgevoed, waardoor de taaldood een generatie opgeschoven werd.[2]
In de huidige op het Engels gebaseerde creooltaal Virgin Islands English Creole zijn nog tientallen woorden te herkennen die uit het Negerhollands afkomstig zijn.[2]
Na de val van het IJzeren Gordijn in 1989 kon het archief van de Evangelische Broedergemeente te Herrnhut in de voormalige Duitse Democratische Republiek beter bezocht worden door onderzoekers uit het Westen. Dit archief bleek een enorme collectie handschriften in het Negerhollands te bevatten. Hieronder bevinden zich diverse Bijbelteksten, maar bijvoorbeeld ook zo'n 150 door slaven geschreven brieven uit de achttiende eeuw.
Andere op het Nederlands gebaseerde creooltalen in de Caribische regio zijn in Guyana het Skepi en het Berbice-Nederlands.
Het onderzoek naar het Negerhollands valt grofweg uiteen in twee gebieden: het onderzoek naar de twintigste-eeuwse gesproken taal en dat naar de oudere geschreven taal. Onderzoekers die zich bezighouden met het gesproken Negerhollands zijn onder anderen: Robin Sabino (Auburn University) en Gilbert Sprauve (University of the US Virgin Islands).[4] Onderzoekers die zich meer bezighouden met de geschreven teksten zijn onder anderen: Hans den Besten (Universiteit van Amsterdam), Peter Stein (Duitsland), Thomas Stolz (Duitsland), Hein van der Voort (Radboud Universiteit Nijmegen), Robbert van Sluijs (Radboud Universiteit Nijmegen) en Cefas van Rossem (Radboud Universiteit Nijmegen).
Belangrijke publicaties op dit gebied zijn onder andere: D.C. Hesseling Het Negerhollandsch der Deensche Antillen (1905), J.P.B. de Josselin de Jong Het Huidige Negerhollandsch (1926) en Cefas van Rossem & Hein van der Voort (red.) Die Creol Taal, 250 years of Negerhollands texts (1996).