In de wereld van vandaag is Navelstrengpunctie een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een brede sector van de samenleving. Of het nu vanwege zijn impact op de economie, zijn invloed op de populaire cultuur of zijn rol in de geschiedenis is, Navelstrengpunctie is op verschillende gebieden een onderwerp van voortdurende discussie geworden. Door de jaren heen heeft Navelstrengpunctie aanleiding gegeven tot gemengde meningen, verhitte debatten en het onderwerp geweest van talrijke studies en onderzoeken. In dit artikel zullen we de rol van Navelstrengpunctie vandaag de dag grondig onderzoeken en het belang ervan in verschillende contexten bespreken.
Een navelstrengpunctie (cordocentese) is een invasieve diagnostische ingreep die gedaan wordt bij zwangere vrouwen, om via de navelstrengader bloed van de foetus af te nemen. Bij de punctie wordt de navelstrengader aangeprikt door de buikwand van de moeder heen. Via een echo kijkt de gynaecoloog waar de punctie plaats moet vinden.
De vrouw is ten tijde van de punctie ten minste 19 weken zwanger. Dit onderzoek kan veel later in de zwangerschap worden gedaan dan een vlokkentest (vanaf de 11e week), en ook later dan een vruchtwaterpunctie (vanaf de 16e week).
De punctie wordt meestal uitgevoerd nadat er bij een echo mogelijke afwijkingen bij de foetus zijn geconstateerd.[1] Bij het vermoeden van de volgende afwijkingen bij de foetus kan een navelstrengpunctie uitgevoerd worden:
Bij een dergelijke ingreep is de kans dat het onvoldragen kind, door complicaties, komt te overlijden ongeveer 1% en dat het te vroeg geboren zal worden ongeveer 5%.[3]