Microsporum canis
In het artikel van vandaag gaan we ons verdiepen in de fascinerende wereld van Microsporum canis, een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van zowel experts als fans. Sinds zijn opkomst heeft Microsporum canis zijn impact op verschillende aspecten van de samenleving, wetenschap, cultuur en geschiedenis aangetoond. Door de jaren heen is het onderwerp geweest van debat, studie en onderzoek, en de invloed ervan is in de loop van de tijd blijven evolueren. In deze diepgaande verkenning van Microsporum canis zullen we de oorsprong ervan, de relevantie ervan in de wereld van vandaag, en de verschillende perspectieven die rond dit onderwerp bestaan, onderzoeken. Bereid je voor om jezelf onder te dompelen in een reis die belooft te verrassen, opwinden en onderwijzen, terwijl we samen het opwindende universum van Microsporum canis ontdekken.
| Microsporum canis | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Macroconidia van Microsporum canis | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Microsporum canis E. Bodin ex Guég. (1902) | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Microconidia van Microsporum canis afkomstig van een kat | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Microsporum canis op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Microsporum canis (anamorfe vorm) of Nannizzia otae (synoniem: Arthroderma otae) (teleomorfe vorm) is een schimmel die in de hoornlaag van de huid en op het haar voorkomt en een oppervlakkige schimmelinfectie kan veroorzaken. Het is een dermatofyt, die Tinea capitis en Tinea corporis veroorzaakt.[1][2] Vooral bij katten en honden komt de schimmel veel voor. In zuidelijke landen is 90% van de loslopende dieren besmet met deze schimmel.[3] Ook mensen kunnen na contact met besmette dieren door de schimmel geïnfecteerd raken.
Op een voedingsbodem met aangepast Leonian's agar vormt de schimmel een geel, harig schimmelpluis. Zes dagen na inoculatie is de gele kleur het diepst en vervaagt vervolgens geleidelijk.[4][2] Sommige isolaten vormen geen gele kleur, groeien abnormaal traag en vormen slecht ontwikkelde macroconidia.[4] Op geslepen rijst krijgen deze isolaten hun normale groei terug.[4] De asymmetrisch spoelvormige, 35-110 × 12-25 µm grote macroconidia[5] hebben vijf of meer tussenschotten en een dikke, ruwe celwand.[4][2] Microsporum canis produceert ook peervormige tot knuppelvormige microconidia.[1][4]
Literatuur
- Ch. Noli und F. Scarampella: Praktische Dermatologie bei Hund und Katze. Schlütersche, Hannover 2004, ISBN 3-87706-726-3
Externe links
- Mycobank Microsporum canis
- Mycobank Nannizzia otae
- Index Fungorum Microsporum canis
- Index Fungorum Nannizzia otae
- Catalogue of Life Microsporum canis
- ↑ a b Rippon, John Willard, Medical mycology : the pathogenic fungi and the pathogenic actinomycetes, 1988, Saunders, Philadelphia, PA, isbn:0-7216-2444-8, 3rd edition
- ↑ a b c Bodin E., Les champignons parasites de l'homme, 1902, Masson et Cie, Paris, France, 137
- ↑ H.-J. Tietz und Renate Hämmerling: Die Bedeutung zoophiler Dermatophyten für den Menschen und anthropophiler Zoonosen für das Tier. In: Prakt. Tierarzt 88 (2007), S. 78–86.
- ↑ a b c d e Rebell, Gerbert, Taplin, David, Blank, Harvey, Dermatophytes: recognition and identification, 1964, self published, Miami, Florida
- ↑ Mycology Online met foto's