Melanocyt-stimulerend hormoon

Dit artikel gaat in op het onderwerp Melanocyt-stimulerend hormoon, dat op verschillende gebieden onderwerp van belangstelling en discussie is geweest. Melanocyt-stimulerend hormoon is een onderwerp dat grote verwachtingen heeft gewekt en de nieuwsgierigheid van zowel experts als fans heeft gewekt. Door de geschiedenis heen heeft Melanocyt-stimulerend hormoon een aanzienlijke impact gehad op verschillende aspecten van de samenleving, en de relevantie ervan is nog steeds het onderwerp van studie en onderzoek. Door middel van een gedetailleerde en uitgebreide analyse zullen verschillende benaderingen en perspectieven op Melanocyt-stimulerend hormoon worden onderzocht, met als doel een alomvattende en verrijkende visie op dit onderwerp te bieden.

De melanocyt-stimulerende hormonen (afgekort MSH, ook wel melanotropine) zijn een groep van peptidehormonen die door de hypofysevoorkwab worden geproduceerd tezamen met ACTH. Daartoe wordt een groter molecuul, het pro-opiomelanocortine (POMC), in de hypofyse gesplitst in corticotropine (ACTH) en melanocyt-stimulerend hormoon (MSH).

Functie

Het melanocyt-stimulerend hormoon stimuleert de productie (melanogenese) en afgifte van melanine door de melanocyten in de huid en het haar en is een pigment dat de kleur van de huid bepaalt. MSH wordt ook gemaakt door een groep neuronen in de nucleus arcuatus van de hypothalamus. MSH wordt door deze neuronen in de hersenen afgegeven en heeft effecten op de eetlust en seksuele opwinding[1]

Tijdens de zwangerschap wordt meer MSH aangemaakt. Samen met een verhoogde oestrogeenspiegel zorgt MSH voor een vergrote pigmentatie bij zwangere vrouwen en dus een verkleuring van de huid. Bij patiënten met primaire bijnierinsufficiëntie (bijvoorbeeld ziekte van Addison) zorgen grote hoeveelheden corticotropine voor een verhoogde MSH-productie, die een abnormale donkere verkleuring van de huid veroorzaakt.

Structuur

Melanocyt-stimulerend hormoon behoort tot de melanocortinegroep. Tot deze groep behoren corticotropine, α-MSH, β-MSH en γ-MSH. Al deze eiwitten zijn ontstaan uit het enzymatisch opknippen van een groter precusoreiwit: pro-opiomelanocortine. Bij pigmentatie is α-MSH de belangrijkste melanocortine.

De verschillende melanocyt-stimulerend hormonen hebben de volgende aminozuurvolgorde:

α-MSH: Ac-Ser-Tyr-Ser-Met-Glu-His-Phe-Arg-Trp-Gly-Lys-Pro-Val-NH2
β-MSH (mens): Ala-Glu-Lys-Lys-Asp-Glu-Gly-Pro-Tyr-Arg-Met-Glu-His-Phe-Arg-Trp-Gly-Ser-Pro-Pro-Lys-Asp
β-MSH (varken): Asp-Glu-Gly-Pro-Tyr-Lys-Met-Glu-His-Phe-Arg-Trp-Gly-Ser-Pro-Pro-Lys-Asp
γ-MSH: Tyr-Val-Met-Gly-His-Phe-Arg-Trp-Asp-Arg-Phe-Gly

Referenties

  1. ↑ Diamond, L.E.; Earle, D.C; Heiman, J.R.; Rosen, R.C.; Perelman, M.A. en Harning, R., An Effect on the Subjective Sexual Response in Premenopausal Women with Sexual Arousal Disorder by Bremelanotide (PT-141), a Melanocortin Receptor Agonist. The Journal of Sexual Medicine (juli 2006).