Marianne Stokes

Tegenwoordig is Marianne Stokes een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van veel mensen over de hele wereld. Van de impact ervan op de samenleving tot de vertakkingen ervan op de populaire cultuur: Marianne Stokes is een onderwerp gebleken dat voortdurend van belang en relevantie is. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Marianne Stokes onderzoeken en hoe het zijn stempel heeft gedrukt op verschillende gebieden van het moderne leven. Vanaf het begin tot aan de huidige evolutie is Marianne Stokes het onderwerp geweest van debat, analyse en reflectie. Ga met ons mee op deze rondleiding door Marianne Stokes en ontdek het belang ervan in de wereld van vandaag.

Zelfportret van Marianne Stokes

Marianne Stokes, geboren Marianne Preindlsberger (Graz, 1855 – Londen, 13 augustus 1927) was een Oostenrijks kunstschilderes. Aanvankelijk schilderde ze in een naturalistische stijl, later, toen ze in Engeland woonde, werd haar werk sterk beïnvloed door de prerafaëlieten.

Leven en werk

Preindlsberger studeerde kunst in München aan de Academie voor Beeldende Kunsten en later aan de École nationale supérieure des beaux-arts te Parijs onder Pascal Dagnan-Bouveret (1852-1929) en Gustave Courtois (1853-1923). Ze schilderde vooral in Parijs en op het platteland, in een rustieke naturalistische stijl, vaak landschappen, onder invloed van Jules Bastien-Lepage en Jean-François Millet.

In 1883 verbleef Preindlsberger samen met de Finse kunstschilderes Helene Schjerfbeck in Pont-Aven en leerde daar de Engelse schilder Adrian Scott Stokes kennen, met wie ze in 1884 trouwde. Het paar vestigde zich in Engeland en Preindlsberger, inmiddels mrs. Stokes, had daar in 1885 succes met de expositie van haar schilderij 'Reflection' in de Royal Academy of Arts. Ook exposeerde ze in de Grosvenor Gallery, de New Gallery en Society of British Artists. De Stokes woonden vanaf 1886 in St. Ives (Cornwall) en werden lid van de Newlyn School. In deze jaren groeide Marianne uit tot een van de meest toonaangevende vrouwelijke kunstenaars van het victoriaanse Engeland.

Vanaf 1890 schakelde Stokes niettemin van haar naturalistische stijl geleidelijk over op meer Middeleeuwse, mythische en Bijbelse thema’s, onder invloed van de prerafaëlieten: veelal ‘platte’ composities in tempera en gesso, vaak de impressie van een fresco gevend. Rond de eeuwwisseling reisde Marianne samen met haar man ook regelmatig naar Oostenrijk, Slowakije en de Karpaten, waar ze vooral werken in waterverf maakte van de plaatselijke bevolking en omgeving.

Veel werk van Stokes bevindt zich momenteel in de Tate Gallery te Londen en in het Wallraf-Richartz-Museum te Keulen.

Galerij

  • Een engel
    Een engel
  • Madonna met kind
    Madonna met kind
  • St.-Elisabeth van Hongarije spint voor de armen
    St.-Elisabeth van Hongarije spint voor de armen
  • Madonna met kind
    Madonna met kind
  • Maria-Lichtmis
    Maria-Lichtmis
  • Portret geschilderd in Slowakije, 1905
    Portret geschilderd in Slowakije, 1905
  • Roemeense kinderen brengen water aan de zaligen in de Griekse kerk
    Roemeense kinderen brengen water aan de zaligen in de Griekse kerk
  • Portret geschilderd in Slowakije, 1905
    Portret geschilderd in Slowakije, 1905
  • Aucassin en Nicolette
    Aucassin en Nicolette
  • Melisande
    Melisande

Literatuur

  • John Christian: The last romantics: the romantic tradition in British art, Burne-Jones to Stanley Spencer London 1989 ISBN 0-85331-552-3
  • Magdalen Evans: Hungarian journeys: landscapes and portraits, 1905- 1910, Marianne & Adrian Stokes London 1996 ISBN 095292210X
  • Magdalen Evans:Utmost Fidelity. The painting lives of Marianne and Adrian Stokes, Wolverhampton Art Gallery (catalogus, 2009), Sansom & Co, Bristol 2009

Zie ook

Zie de categorie Marianne Stokes van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.