In de wereld van vandaag is Maria Elisabeth van Saksen-Meiningen een relevant onderwerp geworden voor een breed spectrum van de samenleving. Sinds zijn verschijning heeft Maria Elisabeth van Saksen-Meiningen op verschillende gebieden een grote impact gehad, waardoor discussies, debatten en tegenstrijdige meningen zijn voortgekomen. De invloed ervan heeft de grenzen overschreden en heeft de belangstelling gewekt van deskundigen op dit gebied, maar ook van de bevolking in het algemeen. Gezien de relevantie ervan is het belangrijk om alle aspecten die verband houden met Maria Elisabeth van Saksen-Meiningen gedetailleerd en objectief te analyseren, en de implicaties, gevolgen en mogelijke oplossingen ervan te begrijpen. In dit artikel zullen we het fenomeen Maria Elisabeth van Saksen-Meiningen grondig onderzoeken, vanaf de oorsprong tot de huidige situatie, met als doel een compleet en verrijkend perspectief te bieden op dit onderwerp van mondiaal belang.
Maria Elisabeth van Saksen-Meiningen | ||
---|---|---|
1853–1923 | ||
![]() | ||
Maria Elisabeth van Saksen-Meiningen, circa 1875.
| ||
Prinses van Saksen-Meiningen | ||
Periode | 1853–1923 | |
Geboren | 23 september 1853 Potsdam, Koninkrijk Pruisen | |
Overleden | 22 februari 1923 Obersendling, Duitse Keizerrijk | |
Vader | George II van Saksen-Meiningen | |
Moeder | Charlotte van Pruisen | |
Dynastie | huis Wettin | |
Broers/zussen | Bernhard III |
Maria Elisabeth van Saksen-Meiningen (Potsdam, 23 september 1853 - Obersendling, 22 februari 1923) was een Duitse componiste en prinses van Saksen-Meiningen. Ze behoorde tot de Ernestijnse tak van het huis Wettin.
Maria Elisabeth was de enige dochter van hertog George II van Saksen-Meiningen uit diens eerste huwelijk met Charlotte van Pruisen, dochter van prins Albert van Pruisen en prinses Marianne van Oranje-Nassau, dochter van koning Willem I der Nederlanden. Haar oudere broer Bernhard III was van 1914 tot 1918 de laatste hertog van Saksen-Meiningen. Maria Elisabeth bleef ongehuwd en kinderloos.
De muzikaal zeer getalenteerde prinses kreeg pianolessen van componist Theodor Kirchner en creëerde als componiste verschillende marsen en muziekstukken, waaronder een fakkeldans ter gelegenheid van het huwelijk van haar broer Bernhard III, de Romanze für Klarinette und Klavier oder Orchester (1892) en de orkestfantasie Aus der großen eisernen Zeit. Ook was ze een mecenas van componist Johannes Brahms. Haar Romanze in F-majeur, die met de medewerking en invloed van Brahms tot stand kwam, werd opgenomen in diens 120 klarinetsonates en door Richard Mühlfeld opgevoerd.
Naast Kirchner, Brahms en Mühlfeld had Maria Elisabeth ook contacten met componisten als Richard Strauss, Hans von Bülow en Fritz Steinbach. In Villa Felicitas in Berchtesgaden ontving ze geregeld een kring van kunstenaars. Ook ondersteunde ze uitzonderlijk begaafde zangeressen door hun opleiding te financieren. Maria Elisabeth stierf in februari 1923 op 69-jarige leeftijd en werd bijgezet op het Parkfriedhof in Meiningen.