Marcel Petiot
In de wereld van vandaag is Marcel Petiot een onderwerp dat op verschillende gebieden aan relevantie heeft gewonnen. Of het nu gaat om de politiek, de samenleving, de wetenschap of de technologie, Marcel Petiot is erin geslaagd de aandacht te trekken van een groot aantal mensen over de hele wereld. De invloed ervan is zo groot dat de impact ervan voelbaar is in verschillende aspecten van het dagelijks leven, wat aanleiding heeft gegeven tot discussies, debatten en reflecties over het belang en de implicaties ervan. In dit artikel zullen we de rol van Marcel Petiot vandaag de dag verder onderzoeken, de verschillende facetten ervan analyseren en proberen te begrijpen hoe het zo'n prominente plaats in het publieke gesprek is gaan innemen.
| Marcel Petiot | ||
|---|---|---|
| Marcel Petiot | ||
| ||
| Algemene informatie | ||
| Land | Frankrijk | |
| Geboortenaam | Marcel André Henri Félix Petiot | |
| Geboortedatum | 17 januari 1897 | |
| Geboorteplaats | Auxerre | |
| Overlijdensdatum | 25 mei 1946 | |
| Overlijdensplaats | 14e arrondissement van Parijs | |
| Doodsoorzaak | onthoofding door guillotine | |
| Begraafplaats | Cimetière d'Ivry | |
| Wijze van overlijden | doodstraf | |
| Werk | ||
| Beroep | arts, politicus, misdadiger | |
| Functies | lid van een conseil général, burgemeester van Villeneuve-sur-Yonne | |
| Politiek | ||
| Politieke partij | Parti Socialiste | |
| Militair | ||
| Conflict | Eerste Wereldoorlog | |
| Persoonlijk | ||
| Talen | Frans | |
| Veroordeling | moord | |
| Plaats van gevangenschap | Fresnes gevangenis | |
| De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata. U kunt die informatie bewerken. | ||
Marcel Petiot (1897-1946) was een Franse arts die in de Tweede Wereldoorlog als seriemoordenaar op eigen initiatief ten minste 27 slachtoffers vermoordde.
Marcel Petiot werkte als arts in Parijs. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zette hij een gefingeerd ontsnappingsnetwerk op. Hij bood aan mensen te laten ontsnappen via Vichy-Frankrijk naar Argentinië tegen betaling. In werkelijkheid doodde Petiot zijn slachtoffers met een injectie. Hij pikte hun kostbaarheden in en versneed hun lijken. De resten dumpte hij in ongebluste kalk of verbrandde hij in een oven.
Gealarmeerd door omwonenden die klaagden over een grote stank die uit de schoorsteen kwam, vond de Parijse brandweer in maart 1944 de resten van zijn slachtoffers. Petiot ontkwam echter aan arrestatie door zich aan te sluiten bij de Franse Binnenlandse Strijdkrachten. Na de bevrijding van Parijs werd Petiot in oktober 1944 alsnog gearresteerd. Hij werd ter dood veroordeeld in mei 1946 voor de moord op minstens 27 personen, waarvan 12 joden, en werd geëxecuteerd. Zijn buit, de gestolen kostbaarheden, werd nooit teruggevonden.