In het artikel van vandaag gaan we Lucas Wensing (beeldhouwer) in detail onderzoeken en alles wat je erover moet weten. Lucas Wensing (beeldhouwer) is een onderwerp dat de afgelopen tijd de aandacht van veel mensen heeft getrokken, en daarom willen we ons verdiepen in de meest relevante aspecten ervan. Van de impact ervan op de samenleving tot de evolutie ervan in de loop van de tijd, we zullen elk aspect van Lucas Wensing (beeldhouwer) behandelen, zodat u een volledig inzicht krijgt in het belang ervan. Of u nu een bijzondere interesse heeft in Lucas Wensing (beeldhouwer) of gewoon op de hoogte wilt blijven van het laatste nieuws, dit artikel biedt u alle informatie die u nodig heeft. Lees verder om meer te ontdekken over Lucas Wensing (beeldhouwer) en de implicaties ervan in de wereld van vandaag!
Lucas Wensing | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Engel des oordeels (1939)
| ||||
Persoonsgegevens | ||||
Volledige naam | Lucas Petrus Maria Wensing | |||
Geboren | Rotterdam, 22 juni 1869 | |||
Overleden | Rotterdam, 11 november 1939 | |||
Geboorteland | Nederland | |||
Beroep(en) | beeldhouwer | |||
RKD-profiel | ||||
|
Lucas Petrus Maria Wensing (Rotterdam, 22 juni 1869 – aldaar, 11 november 1939) was een Nederlands beeldhouwer.[1]
Wensing was een zoon van Lucas Wensing (1831-1885) en Johanna Hendrika Koninghs (1839-1925). Zijn vader was kunstnijveraar en had een winkel in aardewerk, kazuifels en altaarversieringen in Rotterdam. Wensing kreeg een praktijkopleiding als meubelbeeldhouwer en modelleur van ornamenten en volgde daarnaast de avondcursussen aan de Academie van Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen in Rotterdam, als leerling van Simon Miedema en Alexander van Maasdijk.[2] Hij won een zilveren medaille voor boetseren (1889) en de eerste prijs bij een wedstrijd voor oud-leerlingen (1901) van de Academie. Hij werkte enige tijd als modelleur in Duitsland. In 1904 behaalde hij de M.O.-akte boetseren.[3] Wensing ontwierp meubels en maakte ornamenteel beeldhouwwerk en vrije plastieken.[4]
In 1931-1932 was Wensing een van de oud-studenten van Van Maasdijk, naast onder anderen zijn oomzegger Adriaan van der Plas, Herman Bieling, Leendert Bolle en Hendrik Chabot, die meewerkten aan het grafmonument van hun leermeester op de Algemene Begraafplaats Crooswijk.
Wensing overleed een aantal maanden na zijn 70e verjaardag.[5] Hij werd begraven op de rooms-katholieke begraafplaats St. Laurentius.