Luc Wauters

In het volgende artikel gaan we dieper in op het onderwerp Luc Wauters, dat op verschillende gebieden onderwerp van belangstelling en discussie is geweest. Van de impact ervan op de samenleving tot de relevantie ervan in de geschiedenis: Luc Wauters is het onderwerp geweest van studie en analyse door zowel experts als fans. Door de jaren heen is Luc Wauters een zeer belangrijk en veelzijdig onderwerp gebleken, waardoor het de moeite waard is om vanuit verschillende perspectieven te worden geanalyseerd. In dit artikel zullen we dieper ingaan op de verschillende dimensies van Luc Wauters en de invloed ervan in verschillende contexten onderzoeken, met als doel een alomvattende en verrijkende visie op dit onderwerp te bieden.

Luc Victor baron Wauters (Hoboken, 30 maart 1926 - Wuustwezel, 9 oktober 2020) was een Belgisch bankier en bestuurder.

Levensloop

Luc Wauters studeerde financiën aan de Ufsia in Antwerpen (1947) en economie aan de Katholieke Universiteit Leuven (1948). In 1949 behaalde hij een doctoraat in de wijsbegeerte aan de KU Leuven. In 1951 behaalde hij een bijkomend diploma aan de Columbia-universiteit in New York.

Hij begon zijn carrière bij de Kredietbank in 1953. In 1963 werd hij lid van het directiecomité en in 1966 voorzitter van het directiecomité van de bank. In 1978 werd hij voorzitter van Almanij, de holding waartoe de Kredietbank behoorde. In 1991 werd hij in deze functie door Jan Huyghebaert opgevolgd.[1]

Van 1981 tot 1991 was Wauters tevens voorzitter van het farmaceutisch bedrijf Janssen Pharmaceutica in navolging van Frans Van den Bergh. Hij werd als voorzitter opgevolgd door Bob Stouthuysen. Hij was ook voorzitter van Kredietbank Luxemburg, lid van de raden van bestuur van oliebedrijf Petrofina en chemiebedrijf Bayer en voorzitter van de International Monetary Conference in Washington. Hij was ook:

Hij was gehuwd met Luce Verellen (1927-2008). Ze hadden zes kinderen, waaronder Dirk Wauters, gedelegeerd bestuurder van de Vlaamse Radio- en Televisieomroeporganisatie.

Wauters was commandeur in de Leopoldsorde en werd in 1991 in de erfelijke adel opgenomen met de persoonlijke titel baron.