In de wereld van vandaag is Long Parliament een onderwerp van algemeen belang geworden dat de aandacht van meerdere doelgroepen heeft getrokken. Of het nu vanwege zijn relevantie in de hedendaagse samenleving is of vanwege zijn impact op de geschiedenis, Long Parliament is erin geslaagd een breed scala aan meningen en perspectieven te genereren. Van zijn invloed op de populaire cultuur tot zijn effecten op de wereldeconomie is Long Parliament het onderwerp geweest van talloze debatten en discussies. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Long Parliament, waarbij we de betekenis ervan, de evolutie ervan in de loop van de tijd en de implicaties ervan op verschillende gebieden analyseren. Via een multidisciplinaire aanpak zullen we proberen een alomvattende visie te bieden die ons in staat stelt het belang en de impact van Long Parliament in de wereld van vandaag te begrijpen.
Het Long Parliament is de benaming voor het Engels parlement dat werd samengeroepen in november 1640 en met een lange onderbreking zitting had tot maart 1660.
Koning Karel I van Engeland had het Engelse parlement in 1629 ontbonden om zo zijn persoonlijk bewind te kunnen voeren, maar door geldgebrek moest hij het parlement opnieuw bijeenroepen om een belasting te laten goedkeuren en om oorlogen te kunnen voeren. Dit parlement kwam bijeen op 13 april 1640 en werd reeds na drie weken op 4 mei weer verdaagd. Het ging daarom de geschiedenis in als het Short Parliament.
In oktober 1640 werd een nieuw parlement gekozen, het Long Parliament. Het werd geïnstalleerd op 6 november en ging onder de puriteinse leider John Pym opnieuw de confrontatie aan met de koning. De puriteinen wilden namelijk alleen de belasting goedkeuren indien hij hun eisenbundel Grand Remonstrance aanvaardde. Het hield een opsomming van alle wantoestanden van Karels beleid in en was gericht aan het volk, niet aan de koning zoals gebruikelijk was.
Op 4 januari 1642 kwam koning Karel I persoonlijk naar het Lagerhuis met 400 soldaten om John Pym en vier van zijn belangrijkste medestanders te arresteren en te beschuldigen van hoogverraad. Hij achtte de vijf parlementsleden verantwoordelijk voor alle problemen met het parlement. De koning mislukte in zijn opzet. De Engelse Burgeroorlog stond voor de deur.