Lohofsmolen

In de wereld van vandaag is Lohofsmolen een kwestie die in de samenleving een grote relevantie heeft gekregen. Sinds enkele jaren is Lohofsmolen een aandachtspunt geworden voor onderzoekers, bedrijven en overheden, wat aanleiding geeft tot uitgebreide discussies over de implicaties en gevolgen ervan. Het belang van Lohofsmolen komt tot uiting op verschillende gebieden, van politiek tot technologie, cultuur en economie. In dit artikel worden verschillende benaderingen en perspectieven op Lohofsmolen besproken, met als doel de impact ervan vandaag en in de toekomst beter te begrijpen.

Lohofsmolen
Lohofsmolen
Basisgegevens
Plaats Venlo
Bouwjaar 15e eeuw
Verdwenen 1909
Type watermolen
Oorspronkelijk gebruik  graanmolen, schorsmolen
Portaal  Portaalicoon   Molens

De Lohofmolen is een verdwenen watermolen in de Nederlandse stad Venlo.

De oudste bouwfase van de molen is gedateerd op de 15e eeuw.[1][2] De molen stond binnen de stadsmuren, aan de Panhuismolenbeek, even ten zuiden van de Martinuskerk.[2][3] De molen staat ingetekend op de 16e-eeuwse kaart van Jacob van Deventer.[4] De oudste schriftelijke vermelding van de molen dateert uit 1568.[2]

In de 16e of 17e eeuw eeuw is de molen vernieuwd en uitgebreid.[2]

In 1842 bestond de Lohofmolen uit een complex van watermolen, bijgebouwen en molenaarswoning. De molen was toen in gebruik als schorsmolen: er werd eikenschors gemalen dat als 'looi' werd toegepast bij het looien van runderhuiden. Waarschijnlijk had de molen al langer deze functie, gezien de ligging bij de looihof, waar de Venlose leerlooiers waren gevestigd.[4] In 1846 kreeg eigenaar Michiel Michels toestemming om de molen tevens in te zetten als graanmolen; dit heeft waarschijnlijk geleid tot een uitbreiding van het molengebouw.[2]

In 1901 kocht de gemeente Venlo de molen aan. In 1909 werd de molen gesloopt.[4]

In 2015 werd ontdekt dat een tuinmuur achter de pastorie een restant was van de Lohofmolen.[1][2]