Lintdiagram

In de wereld van vandaag is Lintdiagram een fundamentele kwestie geworden die verschillende delen van de samenleving beïnvloedt. De relevantie ervan varieert van persoonlijke tot zakelijke aspecten en heeft invloed op de besluitvorming, de technologische ontwikkeling, de economie, de politiek en de cultuur. Ongeacht het perspectief van waaruit het wordt benaderd, roept Lintdiagram zorgen op en leidt tot debatten op alle terreinen van het dagelijks leven. In dit artikel zullen we de verschillende dimensies van Lintdiagram en de invloed ervan op onze omgeving onderzoeken, waarbij we het belang ervan en de implicaties die het heeft op onze huidige realiteit analyseren.

Een lintdiagram van superoxidedismutase, een enzym dat zuurstofradicalen wegvangt. Handgetekend door Jane Richardson, 1981.

Een lintdiagram (Engels: ribbon diagram) is een schematische representatie van de ruimtelijke structuur van een eiwitmolecuul. Met behulp van een lintdiagram kan men een globaal idee krijgen van de eiwitstructuur en van lokale vouwingselementen. Omdat secundaire structuren, zoals de alfa-helix of bèta-plaat, makkelijk zijn af te lezen aan een lintdiagram, is het een van de meest gebruikte manieren om een eiwit schematisch voor te stellen.[1]

Lintdiagrammen worden gemaakt door een vloeiende lijn te trekken door de polypeptideruggengraat. Alfa-helices daarbij worden weergegeven als spiraliserende linten, β-strengen als min of meer evenwijdig lopende pijlen.[2] Overige delen van het eiwit, die geen lokale vouwingen vertonen, worden weergegeven als dunne lussen. De richting van de polypeptideketen wordt duidelijk door de pijlen, en kan bovendien verduidelijkt worden door middel van een kleurverloop over de lengte van de eiwitketen.[3]

Zie ook