Lambert II van Spoleto
In dit artikel duiken we in de fascinerende wereld van Lambert II van Spoleto en onderzoeken we de oorsprong, betekenis en relevantie ervan vandaag de dag. Lambert II van Spoleto heeft in de loop van de tijd de interesse en nieuwsgierigheid van veel mensen gewekt, en in dit artikel zullen we proberen licht te werpen op alle aspecten die het zo speciaal maken. Van zijn impact op de samenleving tot zijn invloed op verschillende gebieden heeft Lambert II van Spoleto een onuitwisbare stempel gedrukt die het verdient om diepgaand te worden geanalyseerd en begrepen. Ga met ons mee op deze reis vol ontdekkingen en kennis over Lambert II van Spoleto, een ervaring die verrijkend en onthullend belooft te worden.
| Lambert van Spoleto | ||
|---|---|---|
| c. 880-898 | ||
| ||
Lambert (tweede van links) afgebeeld als een van de koningen die de San Clemente-abdij in Castiglione a Casauria had bevoordeeld en beschermd (uit de Chronicon Casauriense, 12e-eeuws manuscript).
| ||
| Koning van Italië | ||
| Periode | 894-898 | |
| Voorganger | Guido van Spoleto | |
| Opvolger | Arnulf van Karinthië | |
| Westers keizer | ||
| Periode | 894-898 | |
| Voorganger | Guido van Spoleto | |
| Opvolger | Arnulf van Karinthië | |
| Vader | Guido van Spoleto | |
| Moeder | Ageltrude | |
Lambert van Spoleto (c. 880 – 15 oktober 898) was Westers keizer en koning van Italië.
Hij werd in 891 door zijn vader Guido van Spoleto als medebestuurder van diens rijk erkend, en regeerde vervolgens alleen van 894 tot 898. Met Berengarius en Arnulf, welke beiden hem de troon betwistten, was hij aanhoudend in oorlog. Hij verloor het leven tijdens een jachtpartij; vermoedelijk werd hij vermoord.
Lamberts plaats in de geschiedenis wordt vooral bepaald door de Kadaversynode. Hij liet het lijk opgraven van Paus Formosus, een tegenstrever van zijn vader, waarna Paus Stephanus VII de overleden paus liet berechten en op formaliteiten veroordelen.[1]
Referentie
- art. Lambertus, in S. de Bruin, Historisch en Geographisch Woordenboek, II, Leiden, 1869, p. 333.
· 
· 