Kobalt(II)oxide

In de wereld van vandaag is Kobalt(II)oxide een onderwerp geworden van voortdurend en zeer relevant debat op verschillende gebieden. Of het nu gaat om de politiek, de samenleving, de technologie of welk ander gebied dan ook, Kobalt(II)oxide heeft grote belangstelling gewekt en is het onderwerp geweest van meerdere studies en onderzoek. De impact ervan op het dagelijks leven en de ontwikkeling van verschillende gebieden valt niet te ontkennen. Daarom is het essentieel om de implicaties en gevolgen ervan grondig te analyseren. In dit artikel zullen we verschillende perspectieven en benaderingen van Kobalt(II)oxide verkennen, met als doel de invloed en het bereik ervan vandaag de dag beter te begrijpen.

Kobalt(II)oxide
Algemeen
Molecuul­formule CoO
IUPAC-naam kobalt(II)oxide
Andere namen kobaltmonoxide
Molmassa 74,9326 g/mol
CAS-nummer 1307-96-6
EG-nummer 215-695-8
Wikidata Q411283
Beschrijving Zwart poeder
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
SchadelijkMilieugevaarlijk
Waarschuwing
H-zinnen H302 - H317 - H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen P273 - P280 - P501
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand vast
Kleur zwart
Dichtheid 6,1 g/cm³
Smeltpunt 1933 °C
Slecht oplosbaar in water
Geometrie en kristal­structuur
Kristal­structuur kubisch
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Kobalt(II)oxide (CoO) is een oxide van kobalt. De stof komt voor als een zwart poeder, dat onoplosbaar is in water. Andere vormen, zoals een olijfgroen tot rood-grijs poeder komen ook voor, maar in mindere mate.

Synthese

Kobalt(II)oxide kan bereid worden door thermolyse van kobalt(II,III)oxide bij 950°C:

In het laboratorium kan het bereid worden door elektrolyse van een waterige oplossing van kobalt(II)chloride:

Toepassingen

Kobalt(II)oxide wordt toegepast bij het kleuren van glas en in glazuren van keramiek. De verkregen kleur is diepblauw (kobaltblauw).