Kleine vliegenvanger

In het volgende artikel wordt Kleine vliegenvanger vanuit verschillende perspectieven benaderd, met als doel de verschillende facetten ervan te verkennen en de relevantie ervan in verschillende contexten te onderzoeken. Kleine vliegenvanger zal worden geanalyseerd vanuit een historische, sociologische en culturele benadering, om licht te werpen op het belang en de impact ervan op de hedendaagse samenleving. Daarnaast zal een panoramisch beeld worden geboden van de verschillende meningen en debatten die rond Kleine vliegenvanger draaien, met de bedoeling een kritische en verrijkende reflectie te genereren. Dit artikel beoogt, vanaf de oorsprong tot de invloed ervan op het heden, een veelomvattend en compleet beeld te geven van Kleine vliegenvanger, en de lezer uit te nodigen het begrip en de waardering ervan te verdiepen.

Kleine vliegenvanger
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2018)
Kleine vliegenvanger
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Passeriformes (Zangvogels)
Familie:Muscicapidae (Vliegenvangers)
Geslacht:Ficedula
Soort
Ficedula parva
(Bechstein, 1792)

Verspreidingsgebied van de kleine vliegenvanger

 broedgebied (groen)
 migratie (lichtblauw)
 niet-broedgebied (donkerblauw)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Kleine vliegenvanger op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De kleine vliegenvanger (Ficedula parva) is een zangvogel uit de familie van vliegenvangers (Muscicapidae). Het is een trekvogel die broedt in Europa en West-Azië en overwintert in India.

Kenmerken

Vrouwtje kleine vliegenvanger

De vogel is 11 tot 12 cm lang. Het is een kleine vogel die qua gedrag lijkt op een boszanger die zich snel in het struikgewas beweegt van tak tot tak. De vogel maakt daarbij rukkende bewegingen met de vleugels en houdt soms de staart omhoog. Dan is te zien dat de staart zwart is met aan weerszijden twee grote witte vlekken. De vogel is loodgrijs en grijsbruin van boven. Het mannetje heeft oranje rode borst, iets bleker dan dat van een roodborst en op de buik vaag begrensd overgaand in beige. Het vrouwtje heeft een lichtbeige borst en heeft soms ook een beetje oranje op de keel of borst.[2]

Verspreiding en leefgebied

De kleine vliegenvanger broedt in Oost-Europa, Zuidoost-Zweden, Zuid-Finland, Baltische staten tot diep in Rusland. Deze populatie gaat in Azië geleidelijk over in de populatie van de taigavliegenvanger (F. albicilla). Laatstgenoemde soort wordt ook wel als ondersoort beschouwd.

Het leefgebied van zowel kleine als taigavliegenvanger bestaat uit gemengd loof- en naaldbos met vooral beuk, maar ook eik of spar, vooral in noorden. De vogel heeft een voorkeur voor bos met grote bomen en veel ondergroei, maar ook met open plekken en bosmeertjes. De kleine vliegenvanger wordt ook wel waargenomen in boom- en wijngaarden. In de Kaukasus komt de vogel voor tot op 2350 m boven de zeespiegel. Wordt buiten de broedtijd ook wel gezien in parken en tuinen, mits daar grote bomen zijn.[3]

Voorkomen in Nederland

De kleine vliegenvanger is in Nederland een schaarse doortrekker (1 tot 100 keer per jaar waargenomen) en een onregelmatige broedvogel.[4] De vermeende broedpogingen zijn echter allemaal onvolledig gedocumenteerd, zoals bijvoorbeeld in 2007 op Schiermonnikoog.[5][6]

Status

De grootte van de populatie is in 2015 geschat op 6,5 - 10,5 miljoen volwassen vogels en de trend is positief. Om deze redenen staat de kleine vliegenvanger als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]