In de wereld van vandaag is Katholieke Kerk in Libië een onderwerp dat op verschillende gebieden interesse en discussie genereert. Of het nu gaat om politiek, cultuur, wetenschap of welk ander veld dan ook, Katholieke Kerk in Libië heeft de aandacht getrokken van experts en het grote publiek. Door de geschiedenis heen heeft Katholieke Kerk in Libië een cruciale rol gespeeld in de samenleving en belangrijke mijlpalen en veranderingen gemarkeerd. In dit artikel zullen we verschillende perspectieven en benaderingen van Katholieke Kerk in Libië verkennen, waarbij we de relevantie en impact ervan in de wereld van vandaag analyseren.
De Katholieke Kerk in Libië is een onderdeel van de wereldwijde Rooms-Katholieke Kerk, onder het geestelijk leiderschap van de paus en de curie in Rome.
In 2005 waren ongeveer 74.000 (1,5%) inwoners van Libië lid van de Katholieke Kerk.[1] Het land is niet ingedeeld in bisdommen maar is verdeeld over drie apostolische vicariaten en een apostolische prefectuur. De bisschoppen zijn samen met collegas uit Algerije , Marokko, Tunesië en de Westelijke Sahara lid van de bisschoppenconferentie van Noord-Afrika. President van de bisschoppenconferentie is Vincent Louis Marie Landel, aartsbisschop van Rabat (Marokko). Verder is men lid van de Symposium des Conférences Episcoaples d’Afrique et de Madagascar.
Apostolisch nuntius voor Libië is sinds 24 oktober 2022 aartsbisschop Savio Hon Tai-Fai S.D.B., die tevens nuntius is voor Malta.
Het christendom is al sinds de Romeinse tijd aanwezig in Libië.
Met de opkomst van het Islamitisch Kalifaat in de 7e eeuw kwam christelijk Noord-Afrika onder islamitische heerschappij. Het christendom in Libië zou langzaam verdwijnen.
Begin 19de eeuw nam het aantal katholieken in Libië toe nadat het een Italiaanse kolonie was geworden. Na de onafhankelijkheid van Libië werden in 1969 veel Italiaanse katholieken uit het land verdreven door Moammar al-Qadhafi.