In de context van de huidige samenleving is Karel het Kind een relevant onderwerp geworden dat het verdient om uitgediept en geanalyseerd te worden. Vanaf het begin tot aan de huidige impact heeft Karel het Kind de belangstelling gewekt van experts en mensen uit verschillende vakgebieden. Dit artikel probeert de verschillende facetten van Karel het Kind te onderzoeken, van de economische implicaties tot de invloed ervan op de populaire cultuur. Langs deze lijnen zullen de verschillende perspectieven worden onderzocht die ons zullen helpen de rol die Karel het Kind speelt in ons dagelijks leven beter te begrijpen. Op dezelfde manier zullen de controverses en debatten rond Karel het Kind worden aangepakt, met als doel de kennis van de lezers te verrijken en kritische reflectie over dit onderwerp te genereren.
Karel het Kind (848-866) was de tweede zoon van koning Karel de Kale en zijn eerste vrouw Ermentrudis van Orléans. Karel het Kind droeg de titel van koning van Aquitanië van 855 tot aan zijn dood.
De haat tussen Karel de Kale en koning Pepijn II van Aquitanië dateert van de Slag bij Fontenoy (841), waar beiden tegenover elkaar stonden. Na de plundering van Bordeaux in 847 door de Vikingen werd Pepijn door zijn eigen bevolking afgezet wegens wanbeleid en zo kwam Aquitanië ongewild terug in de handen van Karel de Kale. Het ongenoegen van de Aquitaniërs was zo groot dat ze de hulp inriepen van Lodewijk de Duitser. In 854 viel Pepijn met hulp van de Vikingen Aquitanië binnen vanuit het westen en vanuit het oosten kwam Lodewijk de Jonge, de zoon van Lodewijk de Duitser, het land binnengevallen. De Aquitaniërs haalden geen voordeel uit deze situatie en gingen met Karel de Kale onderhandelen. Het compromis werd dat de zoon van Karel, Karel het Kind, zeven jaar oud, tot koning werd gekroond.
In 862 toen hij meerderjarig werd, trouwde Karel tegen de zin van zijn vader met de weduwe van de graaf van Bourges. Verloor daarom zijn titel maar kreeg die terug nadat het huwelijk was geannuleerd. In 864 roerde Pepijn voor de laatste maal zijn staart, met weinig succes.
Een jaar later tijdens een jachtpartij werd Karel bij een schijngevecht door een zwaard aan het hoofd getroffen en hield er een hersenbeschadiging aan over. In 866 stierf hij aan zijn verwonding. Hij werd begraven in Bourges en liet geen kinderen na. Aquitanië kwam terug in de handen van Karel de Kale.