In dit artikel verkennen we de fascinerende wereld van Jikke van Loon en de impact ervan op de hedendaagse samenleving. Jikke van Loon is een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van zowel experts als amateurs, waardoor debatten en reflecties op een breed scala aan gebieden en disciplines zijn ontstaan. Door de geschiedenis heen heeft Jikke van Loon een cruciale rol gespeeld bij het vormgeven van gebeurtenissen en verhalen, en heeft het de manier beïnvloed waarop mensen met elkaar omgaan en de wereld om hen heen waarnemen. In deze uitgebreide analyse zullen we verschillende aspecten en facetten van Jikke van Loon onderzoeken, waardoor een compleet overzicht wordt geboden waarmee de lezer het belang en de relevantie ervan vandaag de dag kan begrijpen.
Jikke van Loon | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Van Loon tekent twee levensgrote Japanse tempelwachters (2019)
| ||||
Persoonsgegevens | ||||
Geboren | Den Haag, 1971 | |||
Geboorteland | Nederland | |||
Beroep(en) | Beeldhouwer, tekenaar | |||
RKD-profiel | ||||
Website | ||||
|
Jikke van Loon (Den Haag, 1971) is een Nederlands beeldhouwer en tekenaar.[1]
Van Loon studeerde aan de Wackers Academie in Amsterdam, als leerling van Hans Bayens.[2] Ze maakt onder meer figuratieve plastieken met een impressionistische inslag. Een voorbeeld daarvan is het tweedelig Maduro-monument op het voorplein van miniatuurstad Madurodam. Ze maakte daarvoor twee beelden, een van de 10-jarige George Maduro en een van de volwassen Maduro, die in 2016 en 2017 werden geplaatst. Ze hoopte hiermee "verbindingen tot stand te brengen. Verbinding met de geschiedenis en met de persoon George Maduro. Verbinden van mensen en kinderen met het beste in zichzelf. Verbinding en verankering met het gedachtegoed van vrede en recht."[3][4]
Geïnspireerd door twee 14e-eeuwse beelden van Japanse tempelwachters in het Rijksmuseum Amsterdam nam Van Loon het initiatief voor het Project NIO-MON, A portal, A Home.[5] Doel is de beeltenis van de tempelwachters, uitgevoerd in Delfts blauwe tegels, naar hun oorspronkelijke tempel in Yokota over te brengen. Ze zet zich bovendien in voor herstel van het tempelcomplex.[6]