In dit artikel zullen we het onderwerp Jeu van Bun diepgaand onderzoeken en de betekenis, impact en relevantie ervan in de hedendaagse samenleving onderzoeken. Vanaf de oorsprong tot de huidige evolutie zullen we ons onderdompelen in een gedetailleerde analyse die ons in staat zal stellen het belang van Jeu van Bun op verschillende gebieden van het dagelijks leven te begrijpen. Via verschillende perspectieven en benaderingen zullen we de implicaties ervan op zowel individueel als collectief niveau aanpakken, waarbij we de invloed ervan in verschillende sectoren benadrukken. Op dezelfde manier zullen we de rol onderzoeken die Jeu van Bun speelt in de huidige context, en een alomvattende visie bieden die de lezer in staat zal stellen het belang en de impact ervan in de hedendaagse wereld te begrijpen.
Johannes Wijbrendus Mathias (Jeu) van Bun (Maastricht, 10 december 1918 – aldaar, 21 december 2002) was een Nederlands voetballer.
Van Bun voetbalde negentien jaar op het hoogste niveau in de Nederlandse competitie, voornamelijk als rechtsback. Hiervan speelde hij zeventien jaar (als amateur) voor MVV.
In zijn periode bij MVV speelde hij in de jaren 1947, 1948 en 1949 elf interlands voor het Nederlands elftal. In 1948 nam hij als lid van het Nederlands elftal deel aan de Olympische Spelen in Londen, waar in de voorronde met 3-1 werd gewonnen van Ierland. In de eerste ronde werd met 4-3 van het gastland Groot-Brittannië verloren, waardoor Nederland voor verdere deelname was uitgeschakeld.
Jeu stopte met voetballen in het seizoen 1952/53. Na zijn carrière als voetballer was hij actief als voetbaltrainer bij diverse Limburgse amateurclubs.