Jeronimo (band)
Tegenwoordig is Jeronimo (band) nog steeds een onderwerp van grote relevantie en interesse voor een breed spectrum van de samenleving. Of het nu op persoonlijk, professioneel, politiek of sociaal niveau is, het valt niet te ontkennen dat de impact ervan op verschillende gebieden van ons leven voelbaar is. Door de geschiedenis heen is Jeronimo (band) het onderwerp geweest van hartstochtelijke debatten, diepgaand onderzoek en diepe reflectie. In dit artikel duiken we in de wereld van Jeronimo (band) om de vele facetten, uitdagingen en kansen ervan te onderzoeken. Vanaf de oorsprong tot de huidige staat zullen we onderzoeken hoe Jeronimo (band) onze realiteit heeft gevormd en hoe dit in de toekomst zal blijven gebeuren.
| Jeronimo | ||||
|---|---|---|---|---|
| Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||||
| Achtergrondinformatie | ||||
| Jaren actief | 1969 tot 1972 | |||
| Oorsprong |  Duitsland
| |||
| Genre(s) | hardrock | |||
| Officiële website | ||||
| (en) Discogs-profiel | ||||
| (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Jeronimo[1] was een Duitse hardrockband uit de vroege jaren 1970.
Bezetting
Geschiedenis
De band werd opgericht in 1969 door Rainer Marz, Gunnar Schäfer en Ringo Funk. Met hun eerste beide singles Heya (coverversie van J.J. Light, 1969) en Na Na Hey Hey Kiss Him Goodbye (Steam, 1970) had Jeronimo direct succes in Europa. In 1970 verscheen de rosekleurige in vinyl geperste lp Orgaszmus of Jeronimo and Creedence Clearwater Revival, die steevast een kant met nummers van Jeronimo en een kant met Creedence Clearwater Revival bevatte. Het album werd naar aanleiding van de eigenzinnige covervormgeving (een penis ejaculeert over de muzikanten) tot prototype van latere publicaties in het progressieve genre.
Jeronimo speelde in 1970 tijdens het eerste Burg Herzberg-festival en op het legendarische Progressive Pop Festival Köln. Een optreden in Lausanne in het kader van een UNICEF-project werd in 1971 wereldwijd uitgezonden op de televisie. De band, wiens leden intussen wisselden, werd in 1972 ontbonden na het uitbrengen van drie eigen albums. Na de ontbinding vertrok Funk naar de band Atlantis. Marz ontwikkelde zich tot een zeer gevraagd studiomuzikant in het milieu van de Frankfurter succesproducent Peter Hauke[5] (Nektar, Peter Maffay, Supermax). Bovendien werd Marz vast lid van de liveband Supermax.
In 1982 namen de oprichters hun grootste succes Heya nogmaals op in een nieuwe versie, die op single verscheen bij CBS. In 2001 kwamen de muzikanten weer samen en sindsdien vonden ook weer gezamenlijke concerten plaats, onder andere op 16 mei 2004 in het Waldstadion in Frankfurt.
Overlijden
Rainer Marz overleed op 11 april 2016.
Discografie
Singles
- 1969: Heya
- 1970: Na Na Hey Hey Kiss Him Goodbye
Albums
- 1970: Spirit Orgaszmus of Jeronimo and Creedence Clearwater Revival (lp)
- 1970: Cosmic Blues (lp)
- 1971: Jeronimo (lp)
- 1972: Time Ride (lp)
- 2003: Best of Jeronimo (cd)
- 2007: Timevision (dvd)
- ↑ (en) Jeronimo (2). Discogs. Gearchiveerd op 10 januari 2022. Geraadpleegd op 10-01-2022.
- ↑ (en) Rainer Marz. Discogs. Gearchiveerd op 10 januari 2022. Geraadpleegd op 10-01-2022.
- ↑ (en) Gunnar Schäfer. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.
- ↑ (en) Ringo Funk. Discogs. Gearchiveerd op 10 januari 2022. Geraadpleegd op 10-01-2022.
- ↑ (en) Peter Hauke. Discogs. Gearchiveerd op 10 januari 2022. Geraadpleegd op 10-01-2022.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Jeronimo op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.