In de wereld van vandaag is Jan Steverlynck een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een breed spectrum van de samenleving. De implicaties ervan variëren van wetenschappelijke en technologische aspecten tot sociale, economische en politieke kwesties. Jan Steverlynck heeft de aandacht getrokken van zowel experts als fans, wat aanleiding heeft gegeven tot substantiële discussies en discussies. De impact ervan wordt weerspiegeld op meerdere gebieden van het dagelijks leven, van de manier waarop we communiceren tot de manier waarop we onze dagelijkse activiteiten uitvoeren. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Jan Steverlynck en de invloed ervan op onze huidige omgeving onderzoeken.
Joannes (Jan) Balthazar Leo Steverlynck[1] (Kortrijk, 8 juli 1955) is een voormalig Belgisch senator.
Hij is een zoon van Antoon Steverlynck, die staatssecretaris voor landbouw en middenstand en volksvertegenwoordiger was en burgemeester van Vichte en Anzegem. Hij is getrouwd met Jolanta Kokoszko en ze hebben twee kinderen.
Hij promoveerde tot doctor in de rechten aan de Katholieke Universiteit Leuven, tot Master of comparative law aan de University of Illinois en tot licentiaat management aan de Vlerick School.
Hij begon zijn politieke carrière in 1989 als gemeenteraadslid in Anzegem, een mandaat dat hij uitoefende tot einde 2012. Van 1995 tot 2000 was hij er eerste schepen. Gedurende die periode was hij ook ondervoorzitter van Leiedal, Intercommunale voor ruimtelijke ordening en economische expansie.
Steverlynck zetelde van 2001 tot 2003 en van 2004 tot 2007 in de Senaat, respectievelijk als opvolger van Jean-Luc Dehaene en van Etienne Schouppe.
Na zijn politieke carrière bleef hij verder actief als gedelegeerd bestuurder van Zenito Sociaal Verzekeringsfonds(vroeger SVMB). Hij werd in 1995 gedelegeerd bestuurder van Zenito. Voordien was hij bij Zenito reeds sinds 1981 actief als directielid. In 2018 fuseerde Zenito samen met twee andere dienstengroepen, ADMB en Provinko, tot Liantis, waarvan Steverlynck bestuurs- en directielid werd.[2]
Jarenlang was of is hij actief in diverse organisaties die zich om de belangen van de zelfstandigen en middenstanders bekommeren. Hij was onder meer van 1991 tot 1995 secretaris-generaal en van 1995 tot 1999 gedelegeerd bestuurder van NCMV, voorloper van UNIZO, de Unie van Zelfstandige Ondernemers (UNIZO).
In 2012 werd hij tevens voorzitter van het Algemeen Beheerscomité voor het Sociaal Statuut der Zelfstandigen (ABC), functie die hij reeds uitoefende van 1997 tot 1999.
| Voorganger: Marianne Thyssen |
Secretaris-generaal van de NCMV 1992 - 1995 |
Opvolger: Kris Peeters |