In het artikel van vandaag gaan we de fascinerende wereld van Intracerebraal hematoom verkennen. Vanaf het ontstaan tot aan de impact ervan op de hedendaagse samenleving is Intracerebraal hematoom het onderwerp geweest van meerdere studies en onderzoeken. Door de geschiedenis heen heeft Intracerebraal hematoom een fundamentele rol gespeeld in verschillende aspecten van het menselijk leven, van de politiek tot de populaire cultuur. Daarnaast zullen we ons verdiepen in de verschillende perspectieven die bestaan op Intracerebraal hematoom, en de implicaties ervan in het verleden, het heden en de toekomst analyseren. Zonder twijfel is Intracerebraal hematoom een onderwerp van groot belang dat het verdient om diepgaand onderzocht te worden om de complexiteit ervan en de invloed ervan op ons dagelijks leven beter te begrijpen.
Een intracerebraal hematoom, in de volksmond vaak hersenbloeding genoemd, is een bloeding in de hersenen, ontstaan door een gebarsten bloedvat en komt slechts 20% bij CVA-gevallen (een beroerte) voor.[1] Met intracerebraal hematoom wordt meestal een spontane bloeding bedoeld, ze kan echter ook veroorzaakt worden door een verwonding. Behandeling en prognose verschillen. Over het algemeen geeft een hersenbloeding dezelfde symptomen als een herseninfarct, dat wil zeggen neurologische uitval in de vorm van halfzijdige verlammingen, spraakstoornissen, gezichtsvelduitval en gevoelsstoornissen. De uitval is afhankelijk van de plaats en de grootte van de bloeding. Omdat een hersenbloeding een verhoogde hersendruk kan geven door de massawerking kan de patiënt in coma raken, dit gebeurt zelden bij een herseninfarct.
Oorzaken zijn vooral aderverkalking, hoge bloeddruk (hypertensie) en hoge leeftijd. Daarnaast ontstaan sommige hersenbloedingen door een vaatmisvorming (aneurysma, angioom, arterioveneuze malformatie), hersentumoren, stoornissen van de bloedstolling (meestal door voorgeschreven bloedverdunners) en amyloïdangiopathie.
Niet alle hematomen binnen de schedel (intracranieel) liggen ook intracerebraal: zie ook subarachnoïdale bloeding, subduraal hematoom, epiduraal hematoom.
Vaak kan er niet direct iets gedaan worden aan een hersenbloeding. Bij bloedingen op sommige plaatsen, zoals de kleine hersenen (cerebellum), of onder sommige omstandigheden (achteruitgang van het bewustzijn bij een oorspronkelijk oppervlakkige bloeding in een van de hersenkwabben) kan er voor worden gekozen om de bloeding door een neurochirurg te laten opereren.
Als patiënten een hoge bloeddruk hebben of bloedverdunners innemen, kunnen er medicijnen worden gegeven om de bloeddruk te verlagen of het bloed weer beter te laten stollen. Daarnaast worden ze op een stroke unit opgenomen, zodat alle zorg rondom de patiënt goed wordt gecoördineerd en er snel kan worden ingegrepen bij achteruitgang.
Een hersenbloeding is een ernstige aandoening. Uiteindelijk overlijdt 80%. De kansen zijn het best voor jonge mensen, met kleine bloedingen en een helder bewustzijn. Oude mensen die door een grote bloeding in coma raken, overlijden zo goed als altijd.[bron?]