International Standard Classification of Occupations

In dit artikel zullen we het hebben over International Standard Classification of Occupations, een onderwerp dat door de jaren heen onderwerp van belangstelling en debat is geweest. International Standard Classification of Occupations is een concept dat veel wordt besproken in de hedendaagse samenleving, en de relevantie ervan is tot uiting gekomen in verschillende studiegebieden. Van geschiedenis tot psychologie, wetenschap en populaire cultuur: International Standard Classification of Occupations heeft de aandacht getrokken van academici, experts en het grote publiek. In dit artikel zullen we de oorsprong, betekenissen en gevolgen van International Standard Classification of Occupations onderzoeken, evenals de impact ervan op de hedendaagse samenleving.

Voor andere betekenissen, zie Isco, een Spaans voetballer

International Standard Classification of Occupations (ISCO) is een ILO-classificatiestructuur voor het organiseren van informatie over de arbeidsmarkt en de werkgelegenheid.

De huidige versie van deze beroepenclassificatie is bekend als ISCO-08 en werd gepubliceerd in 2008. Drie voorgaande indelingen zijn: ISCO-58, ISCO-68 en ISCO-88. De tabel met definities is alleen in de Engelse taal beschikbaar.[1] Het CBS in Nederland maakt gebruik van ISCO-08 en de hiervan afgeleide Beroepenindeling ROA-CBS 2014 (BRC 2014) in statistieken over de arbeidsmarkt.[2]

De ISCO-08 verdeelt banen in 10 hoofdgroepen (en) :

(1) Managers
(2) Professionals
(3) Technicians and associate professionals
(4) Clerical support workers
(5) Service and sales workers
(6) Skilled agricultural, forestry and fishery workers
(7) Craft and related trades workers
(8) Plant and machine operators, and assemblers
(9) Elementary occupations
(0) Armed forces occupations

Er bestaan drie niveaus van indeling, elke hoofdgroep wordt verder onderverdeeld in sub-majeur, mineur eenheid (niet getoond). De basiscriteria gebruikt om het systeem te definiëren zijn het vaardigheidsniveau en specialisatie die nodig zijn om de taken en plichten van de beroepen vakkundig uit te voeren.

Zie ook