Ikausu

In de wereld van vandaag is Ikausu een onderwerp dat op verschillende gebieden aan relevantie heeft gewonnen. Van de politiek tot het dagelijks leven van mensen: Ikausu heeft eindeloze debatten, discussies en reflecties opgeleverd. De impact ervan is zo groot dat de aanwezigheid ervan steeds duidelijker wordt in de huidige samenleving. Ikausu heeft de belangstelling gewekt van experts, academici en gewone burgers, die proberen het belang ervan en de implicaties die het op hun leven heeft te begrijpen. In dit artikel zullen we het probleem van Ikausu grondig onderzoeken, de oorzaken, gevolgen en mogelijke oplossingen analyseren om het alomvattend aan te pakken.

Ekroninscriptie (Israel Museum, Jeruzalem).

Ikausu of Achis (Filistijns: ʾkyš) was stadsvorst over de Filistijnse stadstaat Ekron in de zevende eeuw v. Chr.

Hij was een zoon van Padi en stamde uit een geslacht van vorsten over Ekron. Onder Ikausu maakte Ekron een belangrijke economische groei door. De stad werd de grootste olijfolieproducent die tot nu toe uit de oudheid bekend is.[1] Daarnaast exporteerde Ekron wol.[2] Ikausu zelf verrijkte de stad met een grote tempel, die hij blijkens de door hem opgestelde Ekroninscriptie wijdde aan de godin van de stad, mogelijk Asherah.[3]

In Assyrische bronnen wordt Ikausu vermeld als trouw vazal van de Assyrische koningen. Hij wordt genoemd onder de koningen die werklieden en bouwmaterialen leverden voor bouwprojecten in Ninive (679 of 677) en voor Kar-Essarhaddon in Fenicië (678).[4] In 667 vergezelde Ikausu, samen met de stadsvorsten van Ashdod, Ashkelon en Gaza de Assyrische koning Assurbanipal op zijn veldtocht tegen Egypte.

Naam

De schrijfwijze van de naam Ikausu is overgenomen uit Assyrische bronnen. In het Filistijns gebruikte men in deze periode het Fenicisch alfabet, dat uitsluitend medeklinkers kent. De naam van de koning kan daarom ook gelezen worden als Achis,[5] een Filistijnse naam die voorkomt in de Hebreeuwse Bijbel en op Syrische inscripties.[6]

De naam ʾkyš is vermoedelijk van Indo-Europese herkomst en wordt wel in verband gebracht met het Griekse Ἀχαιός 'Achaier, Griek'.[7]

Noten

  1. ↑ S. Gitin, Ekron of the Philistines in the Late Iron Age II, Asor Newsletter 49.1 (1999) pp.11-12.
  2. ↑ J. Lev-Tov, The Social Implications of Subsistence Analysis of Faunal Remains from Tel Miqne-Ekron, in Asor Newsletter 49 (1999), pp.15.
  3. ↑ A. Demsky, Discovering a Goddess. A new look at the Ekron inscription identifies a mysterious deity, in BAR 24 (1998).
  4. ↑ J. Barton, The Biblical World, Routledge, 2002, p.496.
  5. ↑ S. Gitin - T. Dothan - J. Naveh, Special Report: Ekron Identity Confirmed, in Archaeology 51 (1998). (abstract)
  6. ↑ P. Kaswalder, The First Philistine Inscription Found in Israel, 1997
  7. ↑ J. Callev, The Canaanite Dialect of the Dedicatory Royal Inscription from Ekron, atto.tau.ac.il, 2004.