In de wereld van vandaag is Ierse parlementsverkiezingen 1957 een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een groot aantal mensen. Of het nu komt door de impact ervan op de samenleving, de relevantie ervan op de werkvloer of de connecties met andere actuele kwesties, Ierse parlementsverkiezingen 1957 is een onderwerp dat niemand onverschillig laat. Daarom is het belangrijk om alle facetten en dimensies ervan diepgaand te analyseren en te begrijpen, om de implicaties en gevolgen ervan adequaat aan te pakken. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Ierse parlementsverkiezingen 1957, met als doel een brede en complete visie te bieden op dit onderwerp dat vandaag de dag zo relevant is.
Ierse parlementsverkiezingen 1957 | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Datum | 5 maart 1957 | ||||||
Land | ![]() | ||||||
Te verdelen zetels | 147 | ||||||
Resultaat | |||||||
Nieuwe premier | Éamon de Valera | ||||||
Vorige premier | John A. Costello | ||||||
Opvolging verkiezingen | |||||||
| |||||||
|
De Ierse parlementsverkiezingen 1957 vonden plaats op 5 maart. De Dáil Éireann, het Ierse parlement, was eerder ontbonden op 4 februari.
Aan de verkiezingen van 1957 lag een conflict rondom de handelsbalans en de reactie van de regering daarop. Als gevolg daarvan diende Fianna Fáil een motie van wantrouwen in tegen de regering die kon rekenen op de steun van Fine Gael, de Labour-partij en Clann na Talmhan. Premier John A. Costello schreef als gevolg daarvan nieuwe verkiezingen uit.
De campagne draaide vooral rondom economische thema's en de actie Operation Harvest die door de IRA in het noorden was gelanceerd. Bij deze verkiezingen profiteerde vooral Sinn Féin daarvan. In de voorliggende jaren was de partij onder leiding van Paddy McLogan gereorganiseerd en herbouwd. Fianna Fáil ging met de 75-jarige Éamon de Valera aan het hoofd de verkiezingen in met de boodschap dat coalitieregeringen altijd onstabiel waren. Een belangrijke spreekbuis van de partij was Seán Lemass die koos voor een nieuwe lijn op economisch gebied. Bij deze verkiezingen brak Fianna Fáil met de Protectionisme|protectionistische lijn en legde de nadruk op het belang van vrijhandel.
Fine Gael en de Labour-partij legden tijdens de campagne vooral de nadruk op de successen van de voorliggende regeerperiode, maar slaagden daar niet goed in. Zij verloren beide veel zetels. Voor Clann na Poblachta met Seán MacBride als lijsttrekker bleef de langehoopte doorbraak uit. De partij verloor twee van haar drie zetels. Fianna Fáil behaalde een absolute meerderheid en vormde een nieuwe regering met aan het hoofd van De Varela.
Partij | Stemmen | % | ±% | zetels | verschil |
---|---|---|---|---|---|
Fianna Fáil | 592.994 | 48,3 | ▲ 4,9 | 78 | ▲ 13 |
Fine Gael | 326.699 | 26,6 | ▼ 5,4 | 40 | ▼ 10 |
Irish Labour Party | 111.747 | 9,1 | ▼ 3,0 | 12 | ▼ 7 |
Sinn Féin | 65.640 | 5,3 | ▲ 5,2 | 4 | ▲ 4 |
Clann na Talmhan | 28.905 | 2,4 | ▼ 1,4 | 3 | ▼ 2 |
Clann na Poblachta | 20.632 | 1,7 | ▼ 1,4 | 1 | ▼ 2 |
Irish Housewives' Association | 4.947 | 0,4 | ▲ 0,4 | 0 | 0 |
Ratepayers' Association | 3.113 | 0,3 | ▲ 0,3 | 0 | 0 |
Onafhankelijken | 72.492 | 5,9 | ▲ 0,6 | 9 | ▲ 4 |
Totaal | 1.238.559 | 100% | 147 |