IJshaar

In de wereld van vandaag is IJshaar een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een grote verscheidenheid aan mensen. Of het nu vanwege zijn impact op de samenleving, zijn relevantie in het professionele veld of zijn rol in de geschiedenis is, IJshaar heeft de aandacht getrokken van individuen van alle leeftijden en achtergronden. Naarmate de tijd vordert, wordt het belang van het begrijpen en diepgaand analyseren van alles wat met IJshaar te maken heeft, duidelijk, omdat de invloed ervan grenzen overstijgt en meerdere aspecten van het dagelijks leven omvat. In dit artikel duiken we in de wereld van IJshaar om de verschillende facetten ervan te verkennen en de ware impact ervan op de wereld van vandaag te ontdekken.

IJshaar op een dode tak.
IJshaar (Canada).

IJshaar, ook wel haarijs, sneeuwbaard of baardijs is een zeldzaam natuurlijk verschijnsel waarbij een haarachtige, wollige ijsstructuur ontstaat op dood en nat kernhout van loofbomen, maar niet op de bast. Het is naar buiten geperst water dat bevriest tijdens vorst.

Vorming

IJshaar kan ontstaan als de luchttemperatuur even onder het vriespunt ligt. In het hout komen schimmels voor en bij de stofwisseling van deze schimmels komt onder andere water vrij dat door zeer kleine openingen in het hout (houtstralen) naar buiten wordt geperst. Het naar buiten geperste water bevriest tot een haarachtige structuur. Een hoge luchtvochtigheid is noodzakelijk voor de succesvolle vorming van ijshaar zodat het naar buiten geperste water niet kan verdampen en voor bevriezing beschikbaar blijft. Zolang de schimmels water blijven produceren en de klimatologische omstandigheden gunstig blijven, kan ijshaar aan blijven groeien. Als de luchttemperatuur te laag wordt, daalt de stofwisseling van de schimmels tot zo'n laag niveau dat er onvoldoende water geproduceerd wordt. De schimmel die voorkwam in het hout van alle proeven was het rozeblauwig waskorstje.[1][2]

IJshaar is zeer teer en smelt bij aanraking direct weg. In zonlicht zal het snel sublimeren en verdwijnen. IJshaar is daarom alleen 's morgens vroeg of op schaduwrijke plaatsen te vinden.

In 1918 publiceerde Alfred Wegener in het tijdschrift Die Naturwissenschaften zijn artikel "Haareis auf morschem Holz" over het fenomeen ijshaar.

Trivia

  • Haarijs staat ook wel bekend als 'de baard van Koning Winter'.
Zie de categorie Hair ice van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.