High-definition video
Vandaag gaan we het hebben over High-definition video, een onderwerp dat de laatste tijd veel belangstelling en debat heeft gegenereerd. High-definition video is een probleem dat mensen van alle leeftijden, geslachten en sociale klassen treft, en de impact ervan is voelbaar in verschillende aspecten van het dagelijks leven. Terwijl we de verschillende aspecten van High-definition video blijven onderzoeken, is het belangrijk om de relevantie ervan in gedachten te houden en hoe het ons leven kan beïnvloeden. In dit artikel gaan we dieper in op de verschillende aspecten van High-definition video, analyseren we de implicaties ervan en geven we nuttige informatie om dit onderwerp beter te begrijpen. Dus ga met ons mee op deze ontdekkingsreis terwijl we meer ontdekken over High-definition video en het belang ervan in onze samenleving!
High-definition video (afgekort hd-video of HDV) is een videonorm voor beeld met een hoge resolutie. Dit videoformaat is het meest gebruikt in semiprofessionele en consumenten videocamera's.
Beeldformaat
HDV is afgeleid van de huidige hd-tv-standaarden die een reeks aan beeldformaten definiëren:
- 720p25: 1280x720 met vierkante pixels, 25 frames per seconde progressive.
- 720i50: 1280x720 met vierkante pixels, 50 velden per seconde interlaced.
- 1080p25: 1920x1080 met vierkante pixels. 25 frames per seconde zonder interlacing.
- 1080i50: 1920x1080 met vierkante pixels, 50 velden per seconden interlaced.
Deze twee formaten worden in Europa en Australië gebruikt en zijn afgeleid van het Europese PAL-formaat.
Analoog aan de Europese HDV-formaten zijn de Amerikaanse formaten (voor de VS en Japan) gedefinieerd.
- 720p30: 1280x720 met vierkante pixels, 30 frames per seconde progressive.
- 720i60: 1280x720 met vierkante pixels, 60 velden per seconde interlaced.
- 1080p30: 1920x1080 met vierkante pixels. 30 per seconde zonder interlacing.
- 1080i60: 1920x1080 met vierkante pixels, 60 velden per seconden interlaced.
Deze zijn afgeleid van het Amerikaanse NTSC-televisieformaat.
Verder zijn door verschillende fabrikanten, waaronder JVC, eigen formaten gedefinieerd voor het bewerken van film. JVC heeft een 720-lijnen formaat met 24 frames per seconde, terwijl de nieuwere prosumer-camera's van Canon, zoals de XH-A1, in 1080 lijnen met 24 frames per seconde op kan nemen, wat telecine overbodig maakt.
Codering en compressie
Veel HDV-camcorders zijn voorzien van 3 CCD's en gebruiken intern een chroma subsampling van 4:2:2. HDV zelf definieert echter alleen een 4:2:0 chroma formaat.
De codering van HDV gebeurt in MPEG-2 met een gemiddelde bitrate van 20 megabit per seconde. De compressieverhouding ligt hoger dan DV25. Audio wordt gecomprimeerd in MPEG-1 Layer 2 op 384 kilobit per seconde.
Camera's
HDV vindt tot op heden vooral zijn insteek op de markt van de consument en de amateur-filmmakers.
-
Sony HD-FX1 -
Canon XL-HD1 -
JVC HDV
Toepassingen
Behalve de mogelijkheid tot filmen het bewerken van hd-materiaal, zijn beveiligingscamera's vaak in HD-formaat.