In dit artikel zullen we het onderwerp Hexafluor-1,3-butadieen diepgaand onderzoeken, waarbij we de oorsprong, evolutie, relevantie vandaag en mogelijke toekomstige ontwikkelingen analyseren. Hexafluor-1,3-butadieen is een onderwerp dat op verschillende gebieden veel wordt besproken en bestudeerd en dat de belangstelling wekt van academici, onderzoekers, professionals en het grote publiek. Door de geschiedenis heen heeft Hexafluor-1,3-butadieen een cruciale rol gespeeld in verschillende contexten, waarbij het de samenleving, cultuur en het dagelijks leven aanzienlijk heeft beïnvloed. Door middel van een uitgebreide analyse zullen we de verschillende perspectieven en benaderingen behandelen die zijn gebruikt om Hexafluor-1,3-butadieen te begrijpen, evenals de implicaties en uitdagingen die het momenteel met zich meebrengt. Met dit artikel proberen we een alomvattende visie te bieden op Hexafluor-1,3-butadieen en de impact ervan op de samenleving, waarbij we een constructief en verrijkend debat over dit zeer relevante onderwerp bevorderen.
Hexafluor-1,3-butadieen | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
![]() | ||||
Structuurformule van hexafluor-1,3-butadieen
| ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | C4F6 | |||
IUPAC-naam | 1,1,2,3,4,4-hexafluorbuta-1,3-dieen | |||
Andere namen | perfluor-1,3-butadieen | |||
Molmassa | 162,033219 g/mol | |||
SMILES | C(=C(F)F)(C(=C(F)F)F)F
| |||
InChI | 1/C4F6/c5-1(3(7)8)2(6)4(9)10
| |||
CAS-nummer | 685-63-2 | |||
EG-nummer | 211-681-0 | |||
PubChem | 69636 | |||
Wikidata | Q2242152 | |||
Beschrijving | Toxisch, ontvlambaar gas | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | gasvormig | |||
Dichtheid | (bij 15°C) 1,427 g/cm³ | |||
Smeltpunt | ca. −130 °C | |||
Kookpunt | ca. 6 °C | |||
Dampdruk | (bij 20°C) 178.800 Pa | |||
Onoplosbaar in | water | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Hexafluor-1,3-butadieen is een toxisch, ontvlambaar gas. Het is een onverzadigde fluorkoolstof met als brutoformule C4F6. De stof kan beschouwd worden als een derivaat van 1,3-butadieen waarin alle waterstofatomen vervangen zijn door fluoratomen. Daarom wordt ze ook wel perfluor-1,3-butadieen genoemd.
Er zijn verschillende methoden gepubliceerd voor de synthese van hexafluor-1,3-butadieen, die veelal steunen op de dechlorering van 1,2,3,4-tetrachloorhexafluorbutaan. U.S. Patent 2777004[1] op naam van Dow Chemical gaat uit van 1,2-dichloor-1,2-difluoretheen.
Volgens U.S. Patent 8258352[2] wordt 1,2,3,4-tetrachloorhexafluorbutaan ook gevormd door de reactie in één stap van 3,4-dichloor-1-buteen met chloorgas en fluorgas.
Volgens U.S. Patent 7812202[3] levert de reactie van 1,2,3,4-tetrachloorbutaan met een verdund fluorgas een reactiemengsel op dat onder meer 1,2,3,4-tetrachloorhexafluorbutaan bevat. De dechlorering hiervan met metallisch zink levert hexafluor-1,3-butadieen.
De stof vindt onder meer toepassing als een gas voor het etsen en schoonmaken van halfgeleiders. Ze heeft een laag aardopwarmingsvermogen in vergelijking met de gebruikelijke verzadigde perfluorverbindingen zoals hexafluorethaan. Daardoor kan de emissie van broeikasgassen bij het etsen gevoelig dalen.[4] Hexafluor-1,3-butadieen kan ook polymeriseren tot langere fluorkoolwaterstoffen en tot hoogmoleculaire rubberachtige polymeren met goede thermische stabiliteit.[1][5]
Hexafluor-1,3-butadieen is toxisch bij inademing. Ze vormt explosieve mengsels in lucht.