Haïtilijster
In de wereld van vandaag is Haïtilijster een onderwerp dat grote relevantie heeft gekregen en grote belangstelling in de samenleving heeft gewekt. Sinds zijn opkomst heeft Haïtilijster de aandacht getrokken van experts, professionals en het grote publiek, waardoor een breed debat over de implicaties en consequenties ervan is ontstaan. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten met betrekking tot Haïtilijster in detail onderzoeken, van de oorsprong tot de huidige impact, waarbij we de invloed ervan op verschillende gebieden en de relevantie ervan vandaag analyseren. Door middel van een uitgebreide analyse zullen we proberen de mysteries rond Haïtilijster te ontrafelen en de ware reikwijdte ervan in de moderne samenleving te begrijpen.
| Haïtilijster IUCN-status: Kwetsbaar[1] (2020) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Turdus swalesi (Wetmore, 1927) | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Haïtilijster op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De haïtilijster (Turdus swalesi) is een zangvogel uit de familie lijsters (Turdidae). De vogel werd in 1927 door de Amerikaanse ornitholoog Alexander Wetmore geldig beschreven en als eerbetoon vernoemd naar de museummedewerker Bradshaw Hall Swales.[2] Het is een bedreigde, endemische vogelsoort op het eiland Hispaniola.
Kenmerken
De vogel is 26 tot 27 cm lang, zo groot als een kramsvogel. T. s. swalesi is van boven donker, bijna zwart. De buik en de flanken zijn kastanjebruin, maar de onderbuik is wit. Op de keel zijn witte streepjes in het zwart. Deze lijster heeft een gele oogring, een oranje snavel en zwartachtige poten. De ondersoort T. s. dodae is minder zwart van boven, maar meer olijfkleurig tot dofgrijs.[3]
Verspreiding en leefgebied
Er zijn twee ondersoorten:
- T. s. swalesi in het Massif de la Selle, in Haïti en in de Sierra de Baoruco (Dominicaanse Republiek)
- T. s. dodae in de Sierra de Neiba en de Cordillera Central van de Dominicaans Republiek.
Het leefgebied is natuurlijk montaan loofbos boven de 1300 meter boven zeeniveau, waar de vogel verblijft in de dichte ondergroei.[1]
Status
De haïtilijster heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2016 door BirdLife International geschat op 1500 tot 7000 individuen en de populatie-aantallen nemen af door habitatverlies. Het laatste bolwerk is het Nationaal park La Visite. De overige leefgebieden worden aangetast door ontbossing waarbij natuurlijk bos wordt omgezet in gebied voor agrarisch gebruik zoals houtteelt. Om deze redenen staat deze soort als bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
- ↑ a b c (en) Haïtilijster op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ (en) Proceedings of the Biological Society of Washington. 40 p.55 BHL.
- ↑ (en) Collar, N. & Sharpe, C.J., 2018. La Selle Thrush (Turdus swalesi). In: del Hoyo, J., et al. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. (retrieved from La Selle Thrush (Turdus swalesi) | HBW Alive on 24 October 2018).