In de wereld van vandaag is Grot van El Castillo voor een groot deel van de samenleving een onderwerp van fundamenteel belang geworden. Of het nu gaat om de impact ervan op de economie, de politiek, de cultuur of het dagelijks leven van mensen, Grot van El Castillo is een element dat niet onopgemerkt blijft. Door de geschiedenis heen is Grot van El Castillo een bron van debat, studie en reflectie geweest, en vandaag de dag is het nog steeds een relevant en actueel onderwerp. Daarom is het essentieel om onze kennis van var1 te verdiepen, de verschillende facetten en dimensies ervan te begrijpen, en na te denken over het belang ervan in ons leven. In dit artikel duiken we in de opwindende wereld van Grot van El Castillo, waarbij we de verschillende aspecten ervan en de impact ervan op de hedendaagse wereld onderzoeken.
El Castillo | ||
---|---|---|
![]() | ||
Situering | ||
Land | ![]() | |
Locatie | Puente Viesgo | |
Coördinaten | 43° 18′ NB, 3° 58′ WL | |
Informatie | ||
Cultuur | Solutréen, Magdalénien | |
Vondstjaar | 1903 |
De Grot van El Castillo is een grot en een archeologische vindplaats van rotskunst in de Spaanse plaats Puente Viesgo (Cantabrië). De grot maakt deel uit van het ruimere grottencomplex van Monte Castillo. De rotstekeningen in de grot behoren tot het Solutréen en het Magdalénien.
Er werden geometrische figuren geschilderd in gele en rode oker gevonden. Ze komen overeen met gelijkaardige tekeningen in de naburige Grot van La Pasiega en dateren uit het Solutréen, net als reeksen van rode stippen.
Vier bizons, waarvan twee in zwart pigment en twee in verschillende kleuren, konden worden gedateerd via de C14-methode in het later Magdalénien. In een centrale kamer van de grot staat een opvallende stalagmiet met daarop een hybride figuur. Op de stalagmiet is verticaal een bizon getekend waarvan de ruggengraat het reliëf van de rots volgt. De punt van de stalagmiet komt overeen met een hoorn. Onderaan is een mensenbeen gegraveerd, waardoor de figuur kan worden geïdentificeerd als een 'tovenaar', zoals in de grotten van Les Trois-Frères of van Gabillou.
De grot werd onderzocht door Eduardo Ripoll.