Tegenwoordig is Golestanpaleis een onderwerp van algemeen belang geworden voor mensen van alle leeftijden en beroepen. Van jonge studenten tot professionals uit verschillende sectoren: Golestanpaleis heeft de aandacht getrokken van mensen over de hele wereld. Met een invloed die de culturele en geografische grenzen overschrijdt, is Golestanpaleis een relevant en belangrijk onderwerp gebleken in de moderne samenleving. Naarmate het gesprek over Golestanpaleis blijft groeien, is het belangrijk om de verschillende aspecten en vertakkingen ervan in verschillende vakgebieden en in de praktijk te onderzoeken. In dit artikel duiken we in de wereld van Golestanpaleis en onderzoeken we de impact ervan op het dagelijks leven, de populaire cultuur en de mondiale ontwikkeling.
Golestanpaleis | ||
---|---|---|
Werelderfgoed cultuur | ||
![]() | ||
Land | ![]() | |
Coördinaten | 35° 41′ NB, 51° 25′ OL | |
UNESCO-regio | Azië en de Grote Oceaan | |
Criteria | i, ii, iii, iv | |
Inschrijvingsverloop | ||
UNESCO-volgnr. | 1422 | |
Inschrijving | 2013 (37e sessie) | |
Kaart | ||
UNESCO-werelderfgoedlijst |
Het Golestanpaleis (Perzisch: کاخ گلستان; Kakh-e Golestān) in de Iraanse hoofdstad Teheran is een Kadjaars paleizencomplex en de voormalige residentie van de sjah van Perzië. Het complex staat op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Na de val de Kadjarendynastie heeft Reza Pahlavi (1878-1944) een groot deel van het complex (zoals het hele haremgedeelte) laten slopen en er eenvoudige overheidsgebouwen laten bouwen. De beroemde pauwentroon wordt in dit paleis bewaard. Het paleis is sinds de Iraanse Revolutie en het afzetten van de sjah in 1979 een museum.
Het oudste deel van de historische monumenten in Teheran, het Golestanpaleis (bloemenpaleis), behoort tot een groep gebouwen van de voormalige Perzische heersersfamilie in de oude citadel van Teheran (Arg). De Arg werd tijdens de heerschappij van Tahmasp I van de Safawieden-dynastie gebouwd en later door Karim Khan Zand gerenoveerd en uitgebreid. Aga Mohammed Khan (1742-1797) koos Teheran uit als hoofdstad (na Isfahan), en de citadel werd zetel van de Kadjaren. Het Golestanpaleis werd het woonpaleis van de Kadjarenfamilie en in 1865 verkreeg het onder leiding van Haji Abol-hasan Mimar Navai zijn huidige vorm.
Tijdens de regeerperiode van de Pahlavi's (1925–1979) werd het paleis alleen voor officiële ontvangsten gebruikt. Daarnaast waren er nog andere paleizen in Teheran, zoals het Saadabadpaleis als zomerresidentie van de sjah's, en het nieuw gebouwde Niavaran-paleiscomplex. De belangrijkste ceremonies die in het Golestanpaleis plaatsvonden, waren de kroning van sjah Reza Pahlavi (1878-1944) in 1925 en die van zijn zoon Mohammad Reza Pahlavi in 1967.
Tussen 1925 en 1945 werd een deel van het paleiscomplex afgebroken om een nieuw stadsdeel te kunnen bouwen. In het paleis is tegenwoordig een museum gevestigd, waar keramiek, sieraden en wapens worden tentoongesteld.
Het complex bestaat uit 17 gebouwen: paleizen, musea en andere bouwwerken zoals archieven. Vrijwel het hele complex werd gebouwd in de 131 jaar dat de Kadjaren aan de macht waren (1796-1925).[1] De paleizen werden gebruikt voor allerlei gelegenheden zoals kroningen en andere belangrijke vieringen. Er is een foto-archief, een bibliotheek met manuscripten en een archief met documenten.[2][3]