Gerard Peijnenburg

In de wereld van vandaag is Gerard Peijnenburg een onderwerp dat steeds relevanter is geworden. Of het nu vanwege de impact ervan op de samenleving, het belang ervan op wetenschappelijk gebied of de invloed ervan op de populaire cultuur is, Gerard Peijnenburg is een onderwerp van algemeen belang geworden. Naarmate de gesprekken rond Gerard Peijnenburg voortduren, is het van cruciaal belang om de betekenis en implicaties ervan te begrijpen. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Gerard Peijnenburg onderzoeken en de rol ervan in de hedendaagse wereld analyseren. Van de oorsprong tot de impact op het heden, we zullen ons onderdompelen in het fascinerende universum van Gerard Peijnenburg en alles ontdekken wat dit thema te bieden heeft.

Gerard Peijnenburg in 1983.

Gerard Henri Joan Marie Peijnenburg (Asten, 12 juni 1919 - Wassenaar, 2 januari 2000) was een Nederlands topambtenaar en staatssecretaris. Hij was lid van de Katholieke Volkspartij (KVP) maar zat niet voor die partij in de regering.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog maakte hij omtrent 1944 deel uit van de 82nd American Airborne Division. Hij nam deel aan de gevechten rond Nijmegen. In datzelfde jaar was hij ook reserve-officier in de staf van prins Bernhard.

Peijnenburg was een topambtenaar van het ministerie van Defensie, die in de administratie van de landmacht van veel zaken wat afwist. Als laatste (katholieke) partijloze staatssecretaris van de Nederlandse politiek was hij als staatssecretaris van Defensie in het kabinet-Cals belast met de landmachtzaken (1965-1967). Daarna was hij tot zijn pensioen nog weer zestien jaar secretaris-generaal van Defensie.

Familie

Gerard Peijnenburg was een neef van CDA-minister Rinus Peijnenburg en de kleinzoon van Harry Peijnenburg, de oprichter van Koninklijke Peijnenburg B.V..

Loopbaan

  • economie (kandidaats), Nederlandse Economische Hogeschool te Rotterdam
  • militair, 82nd American Airborne Division, omstreeks 1944
  • reserve-officier, lid staf van Z.K.H. Prins Bernhard, 1944
  • toegevoegd ambtenaar Bureau Organisatie, militair kabinet van de minister van Oorlog, van 1945 tot 1947
  • werkzaam bij Bureau legervorming, hoofdkwartier Generale Staf, van 1947 tot 1948
  • ambtenaar afdeling dienstplichtzaken, ministerie van Oorlog, van 1948 tot 1958
  • hoofd (rang: hoofdcommies) sectie 2 (vrijstelling, uitstel en vergoedingen), directoraat personeel, ministerie van Oorlog, omstreeks 1954
  • hoofd afdeling dienstplichtzaken, ministerie van Defensie, van 1958 tot 1962
  • plaatsvervangend directeur-generaal, ministerie van Defensie, van 1962 tot 1963
  • plaatsvervangend secretaris-generaal (kl), ministerie van Defensie, van 1963 tot mei 1965
  • staatssecretaris van Defensie (belast met aangelegenheden betreffende de Koninklijke Landmacht), van 13 mei 1965 tot 5 april 1967
  • secretaris-generaal ministerie van Defensie, van 1 januari 1969 tot 1 juli 1984

Nevenfuncties

  • voorzitter Lectuurcommissie Defensie, 1968
  • lid/voorzitter Commissie Dienstplichtbeleid, van augustus 1968 tot 1969
  • lid Raad van Commissarissen "Verenigde Bedrijven Nijmegen"
  • lid college van advies Stichting "Amerika-Europese Gemeenschappen"
  • vicevoorzitter Nationaal Comité "Capitulatie 1945 Wageningen"
  • lid Raad van Advies Nederlandse Bond van Oud-strijders het veteranenlegioen Nederland
  • lid Raad van Advies Stichting "Onze Koninklijke Militaire Kapel"
  • lid centrale Nationaal campagne-comité Het Nederlandse Rode Kruis
  • lid Monumentenraad, vanaf 1985
  • voorzitter-lid Rijkscommissie voor de Monumentenbeschrijving, omstreeks 1989
  • voorzitter-lid Rijkscommissie voor de Monumentenzorg, omstreeks 1989

Erefuncties, comités van aanbeveling etc.

- lid comité van aanbeveling bevrijdingsmuseum 1944 Rijk van Nijmegen - lid comité van aanbeveling Stichting Nederland-V.S.

Onderscheidingen

Voorganger:
Johannes Henricus Wieffering 		Secretaris-generaal van het Ministerie van Defensie
(1969-1984) 		Opvolger:
Michiel Patijn