Gebruiker:TheBartgry/Resolutie
Vandaag willen we het hebben over Gebruiker:TheBartgry/Resolutie. Het is een onderwerp dat ons allemaal interesseert, omdat Gebruiker:TheBartgry/Resolutie een grote impact heeft op ons leven. Door de geschiedenis heen is Gebruiker:TheBartgry/Resolutie het onderwerp geweest van studie, debat en controverse. Tegenwoordig is Gebruiker:TheBartgry/Resolutie nog steeds relevant en blijft het interesse wekken op verschillende gebieden. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Gebruiker:TheBartgry/Resolutie, van de oorsprong ervan tot de invloed ervan op de hedendaagse samenleving. We hopen een interessant en verrijkend perspectief op Gebruiker:TheBartgry/Resolutie te bieden en bij te dragen aan het debat rond dit onderwerp.
| Georgius Macropedius | ||||
|---|---|---|---|---|
,_RP-P-1906-1493.jpg)
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Joris van Lanckvelt | |||
| Geboren | 23 april (?) 1487 | |||
| Geboorteplaats | Gemert | |||
| Overleden | eind juli 1558 | |||
| Overlijdensplaats | 's-Hertogenbosch | |||
| Geboorteland | Habsburgse Nederlanden | |||
| Beroep | Pedagoog, toneelschrijver | |||
| Werk | ||||
| Genre | Schoolboeken, toneelstukken | |||
| Stroming | Moderne Devotie, Renaissancehumanisme | |||
| Bekende werken | Hecastus, Epistolica | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| ||||
Georgius Macropedius, geboren als Joris van Lanckvelt, (Gemert, 23 april (?) 1487 – 's-Hertogenbosch, eind juli 1558) was een Nederlandse humanist, pedagoog en toneelschrijver.
Macropedius volgde de Latijnse school te ’s-Hertogenbosch. Daarna bereidde hij zich door middel van zelfstudie voor op het priesterschap en op het geven van onderwijs. Hij sloot zich aan bij de Broeders van het Gemene Leven, een religieuze groepering die ontstaan was rond Geert Grote, de grondlegger van de Moderne Devotie. Daarnaast werd hij aanhanger van het humanisme, een stroming die tot doel had de literaire erfenis en de morele filosofie van de Grieks-Romeinse beschaving nieuw leven in te blazen.
Hij ging lesgeven aan de Latijnse school waar hij opgeleid was en werd vervolgens als rector gedetacheerd naar de Latijnse school in Luik. Drie jaar later werd hij benoemd tot rector van de Latijnse school in ’s-Hertogenbosch en weer drie jaar later tot rector in Utrecht. Op zeventigjarige leeftijd nam hij ontslag in Utrecht en keerde hij terug naar ’s-Hertogenbosch, waar hij overleed tijdens een pestepidemie.
Als jonge twintiger begon Macropedius met het schrijven van toneelstukken in het Neolatijn, het Latijn dat toen in grote delen van Europa gebruikt werd als voertaal van de wetenschappelijke gemeenschap. Hij schreef zowel kluchten als serieuze stukken en ontwikkelde zich tot de grootste Latijnse toneelschrijver van de zestiende eeuw. Gebaseerd op zijn ervaringen als docent en vanuit zijn humanistische opvattingen over pedagogiek schreef hij ook schoolboeken die veel bijdroegen aan de onderwijshervorming in de Nederlanden en andere Europese landen.
Na zijn dood bleven zijn leerboeken en toneelstukken nog geruime tijd invloedrijk. Vanaf het midden van de zeventiende eeuw raakten Macropedius en zijn werk in vergetelheid. Eind negentiende eeuw werd hij herontdekt. Vanaf die tijd zijn regelmatig publicaties verschenen over Macropedius – en vooral over zijn toneelstukken. De wetenschappelijke belangstelling voor Macropedius houdt in de eenentwintigste eeuw aan en zijn toneelstukken worden weer gespeeld, soms in het Latijn en vaak in vertaling.