Tegenwoordig is Gashydraat een onderwerp dat aan relevantie heeft gewonnen op verschillende gebieden van het dagelijks leven. Met de vooruitgang van de technologie en de mondialisering is Gashydraat voor velen een centraal discussie- en interessepunt geworden. Zowel academisch als persoonlijk heeft Gashydraat nieuwsgierigheid en debat over de implicaties en gevolgen ervan aangewakkerd. Of het nu in de sociale, politieke, economische of wetenschappelijke context is, Gashydraat heeft eindeloze reflecties en onderzoek voortgebracht die de complexiteit en gevolgen ervan voor de hedendaagse samenleving proberen te ontrafelen. In dit artikel zullen we enkele van de meest relevante dimensies van Gashydraat en de impact ervan op ons milieu onderzoeken.
Gashydraat is een verbinding van water rond het vriespunt (of ijs) en een gas, dat in de moleculaire holtes van het water zit opgesloten.
Een van de meest voorkomende gashydraten is methaanhydraat ('hydraatgas') dat op grote schaal in permafrost en in diepe zeeën voorkomt. De totale hoeveelheid 'aardgas' die op deze wijze is opgeslagen, overtreft alle andere soorten fossiele brandstof. Eerste onderzoeken hebben aangetoond dat de te winnen voorraden de gehele aarde voor circa 3000 jaar van energie kunnen voorzien. Alleen al in de Golf van Mexico is voldoende methaanhydraat aanwezig om voor tweeduizend jaar in de energiebehoefte van de Verenigde Staten te voorzien.
Bij hogere druk kan methaanhydraat ook bij wat hogere temperaturen ontstaan. Bij de aardgaswinning kan dit problemen opleveren. In de put is de temperatuur nog hoog genoeg, maar als van vochtig aardgas tijdens transport door pijpleidingen op de zeebodem te veel afkoelt wordt methaanhydraat gevormd, wat verstoppingen in de transportleiding kan opleveren. Daarom wordt bijvoorbeeld bij transport van productieplatforms naar gasbehandelingsinstallaties aan de kust een hydraatremmer toegevoegd. Meestal is dit glycol of een andere hogere alcohol, waar het water zich aan bindt. Bij ontvangst wordt de hydraatremmer geregenereerd en teruggevoerd voor hergebruik.
Waterstofhydraat is pas stabiel bij een druk van 1500 bar, maar bij aanwezigheid van tetrahydrofuraan (THF) blijft het stabiel tot 100 bar.