In het artikel van vandaag gaan we dieper in op het onderwerp Gábor Pusztai, een aspect waarover al heel lang wordt gedebatteerd. Gábor Pusztai is een onderwerp dat grote belangstelling heeft gewekt bij zowel experts als fans, en is cruciaal voor het begrijpen van de impact ervan op verschillende aspecten van de moderne samenleving. In dit artikel zullen we de verschillende benaderingen analyseren die zijn gevolgd met betrekking tot Gábor Pusztai, evenals hun implicaties op persoonlijk, sociaal en mondiaal niveau. Daarnaast zullen we enkele van de meest recente onderzoeken naar Gábor Pusztai onderzoeken en mogelijke implicaties voor de toekomst bespreken. Uiteindelijk is dit artikel bedoeld om een compleet en bijgewerkt beeld van Gábor Pusztai te bieden, met als doel onze lezers een dieper inzicht te geven in dit zeer relevante onderwerp.
Gábor Pusztai | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Dr. hab. Gábor Pusztai
| ||||
Algemene informatie | ||||
Geboren | 26 mei 1971 | |||
Geboorteplaats | Miskolc | |||
Geboorteland | Hongarije | |||
Beroep | letterkundige, vertaler | |||
Werk | ||||
Bekende werken | zie "Boekpublicaties" | |||
Uitgeverij | Magyar Napló, AMOS-ETVN, Acta Neerlandica, Debreceni Szemle | |||
|
Gábor Pusztai (Miskolc (Hongarije), 26 mei 1971) is een Hongaars letterkundige en vertaler. Hij is hoofd van de Vakgroep Nederlands van de Universiteit van Debrecen [1] en was onder meer voorzitter van COMENIUS, de vereniging voor Centraal-Europese universitaire neerlandistiek.[2]
Gábor Pusztai studeerde van 1990 tot 1997 geschiedenis en germanistiek aan de Lajos Kossuth Universiteit in Debrecen, waar hij in 1997 het diploma Leraar Duitse Taal- en Letterkunde behaalde. Van 1992 tot 1995 volgde hij de studie Nederlandkunde aan de Rijksuniversiteit Leiden, die hij afrondde met het Diploma Nederlandkunde.
In 2003 behaalde hij summa cum laude zijn PhD in literatuurwetenschap met de dissertatie An der Grenze. Das Fremde und das Eigene – eine Methode zur Analyse. Dargestellt an Werken der deutschen und der niederländischen Kolonialliteratur in der ersten Hälfte des 20. Jahrhunderts, von C.W.H. Koch, H. Grimm, M.H. Székely-Lulofs und W. Walraven. In 2015 volgde zijn habilitatie in de literatuurwetenschap met het proefschrift Menekülés az idegenbe (Vlucht in het vreemde).[3]
Van 1995 tot 2001 was Pusztai assistent aan het Instituut voor Germanistiek van de Lajos Kossuth Universiteit (later Universiteit van Debrecen), vervolgens van 2001 tot 2005 wetenschappelijke medewerker Germanistiek aan dezelfde universiteit, van 2005 tot 2006 wetenschappelijk medewerker bij de Werkgroep Neerlandistiek van het Instituut voor Germanistiek, van 2006 tot 2007 hogeschooldocent van dezelfde Werkgroep Neerlandistiek. Vanaf 2007 was hij hoofd van de mede door hem geïnitieerde Vakgroep Nederlands, waaraan hij in 2016 ook benoemd werd als universitair hoofddocent.
Als gastdocent werkte Pusztai aan de Universiteit van Wrocław, de Universiteit van Wenen, de Universiteit Leiden, de Palacký-Universiteit Olomouc, de Universiteit van Belgrado, de Universiteit van Amsterdam en de Universiteit van Zagreb.
Hij was redacteur van het nummer Magyar Napló - Világirodalmi Figyelő: Válogatás a Holland-Indiák irodalmából van het tijdschrift Magyar Napló (2005), van het tijdschrift AMOS-ETVN (2004-2007). Vanaf 2001 is hij redacteur van het neerlandistische tijdschrift Acta Neerlandica, en vanaf 2014 van Debreceni Szemle.
Gábor Pusztai is lid van de IVN (Internationale Vereniging voor Neerlandistiek) (sinds 1995), van het verband COMENIUS (sinds 1998, van 2006 tot 2009 voorzitter), verder sinds 2002 van Magyar Germanisták Társaságának (Gesellschaft Ungarischer Germanisten), vanaf 2003 van MTA köztestületi tag, sinds 2007 van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde en vanaf 2017 van het F. Springer-Genootschap.
Gábor Pusztai werkt ook als beëdigd tolk/vertaler voor de Hongaarse overheid.
Het onderzoeksveld van Gábor Pusztai als letterkundige omvat de Nederlandse en Duitse (post)koloniale literatuur (veel over het schrijversechtpaar László Székely en Madelon Székely-Lulofs,[4] en Nederlands-Hongaarse contacten (o.m. over Michiel de Ruyter) en de Hongaarse kinderactie 1947-1949.[5]
Hij publiceerde in verschillende bundels en in de tijdschriften Indische Letteren, Mikes International - Hungarian Periodical For Art Literature And Science, Református Tiszántúl, Werkstatt: Arbeitspapiere Zur Germanistischen Sprach- Und Literaturwissenschaft, Gerundium: Egyetemtörténeti Közlemények, Folia Uralica Debreceniensia, Vasutas Magazin, Alföld: Irodalmi Művészeti És Kritikai Folyóirat, Sárospataki Füzetek, Mediárium, Acta Neerlandica: Bijdragen tot de Neerlandistiek Debrecen, Acta Universitatis Wratislaviensis. Neerlandica Wratislaviensia, Debreceni Szemle en Egyháztörténeti Szemle.
Als literair vertaler (vanuit het Nederlands naar het Hongaars) werkte Pusztai mee aan de bloemlezingen Világirodalmi figyelö (2005), Párviadal Oostendéért. Modern Flamand-Holland elbeszélések (2008) en Európai figyelő. Holland irodalmi mozaik (2009).
Gábor Pusztai is gehuwd en heeft drie kinderen. Hij woont in Bodaszőlő.