In het artikel van vandaag zullen we ons verdiepen in de fascinerende wereld van Fritz Haarmann. Vanaf de oorsprong tot de relevantie ervan vandaag zullen we elk aspect van dit onderwerp onderzoeken met als doel een volledige en uitputtende analyse te bieden. We zullen de vele facetten ervan ontdekken, de implicaties ervan op verschillende gebieden en de mogelijke toekomstprojecties. Via een holistische visie zullen we Fritz Haarmann vanuit verschillende perspectieven benaderen om de lezer een dieper en rijker begrip te bieden. Het maakt niet uit of u een expert in het onderwerp bent of slechts een oppervlakkige interesse heeft; In dit artikel vindt u waardevolle informatie die u uitnodigt om na te denken en dieper in de spannende wereld van Fritz Haarmann te duiken.
Fritz Haarmann | ||
---|---|---|
![]() | ||
Bijnaam | Slager van Hannover | |
Geboren | 25 oktober 1879 Hannover | |
Overleden | 15 april 1925 Hannover | |
Nationaliteit | ![]() | |
Straf | Doodstraf | |
Beroep | Slager |
Fritz Haarmann (Hannover, 25 oktober 1879 – aldaar, 15 april 1925) was een beruchte seriemoordenaar, kannibaal en zedendelinquent uit de Duitse stad Hannover.
De Slager van Hannover begon inderdaad als slager, maar vermoordde in de jaren 1918 tot 1924 minstens 24 jonge daklozen. Hij vermoordde zijn slachtoffers terwijl hij seks met hen had: hij geraakte in een soort seksuele trance waarin hij hun keel doorbeet.
Hij zocht zijn slachtoffers uit door op stations rond te hangen en daar jonge zwervers op te pikken. Hij nam ze mee naar huis, dwong ze tot seks en vermoordde ze dan. Het gerucht ging dat hij hun vlees op de zwarte markt verkocht als varkensvlees, maar dit werd nooit bewezen. Een klein deel at hij zelf op.
Haarmann werd ten slotte opgepakt en stierf in 1925 toen hij conform het vonnis werd onthoofd. Zijn hoofd werd tot 2014 bewaard op een universiteit in de VS waarna het is gecremeerd.[1]
Haarmann was de jongste in een gezin van zes kinderen. Sinds zijn vroege kindertijd werd hij mishandeld door zijn vader. Op zijn 16e ging hij in het leger, maar daar hield hij het niet lang vol wegens een zenuwinzinking. Op zijn 17e werd hij veroordeeld voor ontucht met jonge kinderen. Haarmann werd psychisch ziek verklaard en moest naar een instelling in Hildesheim, waaruit hij na acht maanden vluchtte.