In dit artikel gaan we Fritillaria en de impact ervan op de hedendaagse samenleving onderzoeken. Fritillaria is al jaren een onderwerp van interesse en discussie, en de invloed ervan heeft zich naar meerdere gebieden van ons leven verspreid. Of het nu op politiek, sociaal, cultureel of wetenschappelijk gebied is, Fritillaria heeft een diepe stempel op onze samenleving gedrukt. Via dit artikel zullen we proberen beter te begrijpen wat Fritillaria is en hoe het in de loop van de tijd is geëvolueerd, en de rol ervan in de hedendaagse wereld analyseren.
Fritillaria | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wilde kievitsbloem (Fritillaria meleagris) | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||
Fritillaria L. (1753) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||||
Fritillaria op ![]() | |||||||||||||||
|
Fritillaria is een geslacht van ongeveer 100[1][2]-130[3] plantensoorten uit de leliefamilie. De botanische naam Fritillaria is afkomstig van het Latijnse woord fritillus voor "dobbelsteenbeker". Ze slaat op de vorm van de bloemen, en mogelijk op het geschakeerde kleurenpatroon dat veel van de bloemen kenmerkt.
De enige soort die in Nederland in het wild voorkomt is de wilde kievitsbloem; in België is deze uitgestorven. Fritillaria-soorten komen van nature voor op het noordelijk halfrond: Noordwest-Afrika, Europa, de gematigde gebieden van Azië en westelijk Noord-Amerika.[2] De meeste soorten komen voor in het Middellandse Zeegebied. Zo komen in Italië acht soorten voor,[4] en in Turkije zelfs dertig.
De planten zijn kruiden en bolgewassen. De bloemen zijn vaak hangend. De kroonbladen zijn vaak geblokt. Meestal is er slechts één bloemstengel. Er zijn zes kroonbladen in twee groepen.[5][6][3]
Fritillaria-soorten bevatten alkaloïden zoals ebeiedine, ebeiedinone, verticine, verticinone en imperialine.[7]