Frederik van Rappard
In de wereld van vandaag is Frederik van Rappard een onderwerp van toenemende belangstelling geworden. Met de vooruitgang van de technologie en de mondialisering heeft Frederik van Rappard een ongekende relevantie gekregen op verschillende gebieden van de samenleving. Of het nu op wetenschappelijk, cultureel, politiek of dagelijks gebied is, Frederik van Rappard heeft een aanzienlijke invloed gehad op de manier waarop mensen met elkaar omgaan, de wereld waarnemen en beslissingen nemen. In dit artikel zullen we de impact van Frederik van Rappard in detail onderzoeken en de invloed ervan op verschillende aspecten van ons dagelijks leven analyseren.
Willem Louis Frederik Christiaan van Rappard (Arnhem, 3 mei 1798 - Laren, 9 juni 1862) was een Nederlands politicus en jurist.
Hij behoorde in 1840 tot de gematigde conservatieven die bij de koning voorzichtig aandrongen op een beperkte grondwetsherziening. In 1848 was hij als Eerste Kamerlid echter tegenstander van de liberale grondwet. Begin 1848 was hij minister van Financiën in het laatste kabinet van het oude bewind. Na de Aprilbeweging van 1853 keerde hij terug in de Tweede Kamer en leidde hij een staatscommissie over de rechterlijke organisatie.
Van Rappard kwam via zijn huwelijk met Elisabeth Op ten Noort in bezit van het landgoed het Holtslag in Bronckhorst.
Naast politicus was Van Rappard ook jurist. Hij begon zijn juridische carrière in Den Haag als advocaat en werd later officier van justitie bij de rechtbank van Zutphen. Van 1 oktober 1838 tot 1 januari 1848 en later van 1 september 1849 tot zijn dood was hij president van het Provinciaal Gerechtshof in Arnhem.
Hij was de laatste die in Gelderland de doodstraf vonniste.[1]
- De informatie op deze pagina, of een eerdere versie daarvan, is geheel of gedeeltelijk afkomstig van www.parlement.com. Overname was tot 1 februari 2016 toegestaan met bronvermelding.
- Noot
- ↑ Zie Hendrik Beekman
| Voorganger: F.A. van Hall |
Minister van Financiën 1848 |
Opvolger: G. Schimmelpenninck |