Festa dei Gigli
In dit artikel zullen we de fascinerende wereld van Festa dei Gigli verkennen, een onderwerp dat in de loop der tijd de nieuwsgierigheid en interesse van veel mensen heeft gewekt. Vanaf zijn historische oorsprong tot zijn impact op de moderne wereld heeft Festa dei Gigli een cruciale rol gespeeld in verschillende aspecten van het dagelijks leven. Door middel van een diepgaande en gedetailleerde blik zullen we ons onderdompelen in de verschillende facetten van Festa dei Gigli, waarbij we de betekenissen, de implicaties en de relevantie ervan in de huidige context onderzoeken. We gaan op een reis van ontdekking en reflectie, waarbij we de invloed van Festa dei Gigli op de samenleving analyseren en de manier waarop we de wereld om ons heen begrijpen. Ga met ons mee op deze spannende verkenning van Festa dei Gigli en laten we samen de mysteries en de impact ervan op onze realiteit ontdekken.
Het Festa dei Gigli is een jaarlijks feest in Nola, een deelgemeente van de metropolitane stad Napels in Zuid-Italië.
Naam
Gigli zijn houten platforms die op de schouder rond gedragen worden. Enkelvoud is giglio. De dragers heten cullatori of in het Napolitaans dialect cullaturi. Een groep dragers van eenzelfde platform draagt de naam van paranza.[1]
Historiek
De oorsprong ligt in een processie voor de heilige Paulinus van Nola. Deze heilige wordt jaarlijks herdacht in Nola omdat hij in de 4e eeuw de plundering van de stad afgekocht zou hebben van de Visigoten. Paulinus sloot hierover een akkoord met Alarik I, leider der Visigoten en aanvankelijk een Romeins generaal. Paulinus keerde als een vrij man en als bevrijder terug in Nola, met een triomftocht.
Bronnen over de processie gaan slechts terug tot de jaren 800. In de Middeleeuwen waren het de verschillende gilden die elk een platform bouwden en het ronddroegen. Het Festa dei Gigli ontwikkelde zich tot een volksfeest. De platforms werden met hout en papier-maché opgetrokken tot torens.[2]
Vanaf het jaar 1887 werd het feest grootschalig georganiseerd.[3] Er kwam een stichting Fondazio Festa dei Gigli; hiermee werd de processie al een jaar lang voorbereid, kwam er competitie om het hoogste platform te bouwen en ontstonden er nevenactiviteiten met sponsors. De UNESCO erkende de traditie van dragers in Nola en in drie andere Italiaanse steden als Immaterieel cultureel erfgoed in het jaar 2013.[4]
- ↑ (it) I Gigli: storia ed evoluzione delle macchine da festa. I Giglio. Fondazione Festa dei Gigli, Napels. Gearchiveerd op 31 januari 2023.
- ↑ (it) La festa dei Gigli di Nola. Metro Napoli (2020). Gearchiveerd op 8 juli 2023.
- ↑ (it) La Fondazione Festa dei Gigli. Fondazione Festa dei Gigli, Napels. Gearchiveerd op 26 maart 2023.
- ↑ (en) Celebrations of big shoulder-borne processional structures. Intangible cultural heritage. UNESCO (2013). Gearchiveerd op 8 juni 2023.