Favipiravir

In de wereld van vandaag is Favipiravir een onderwerp dat een centrale plaats inneemt in gesprekken en debatten in de samenleving. Of het nu gaat om de sociale, economische, politieke of culturele impact, Favipiravir heeft de aandacht getrokken van mensen van alle leeftijden en lagen van de bevolking. De relevantie en het belang van Favipiravir strekken zich wereldwijd uit, en de invloed ervan wordt gevoeld op verschillende gebieden van het dagelijks leven. In dit artikel zullen we de verschillende facetten en perspectieven rondom Favipiravir onderzoeken, met als doel een diepgaand inzicht te krijgen in de reikwijdte ervan en de implicaties ervan voor het heden en de toekomst.

Esculaap
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Favipiravir
Structuurformule en molecuulmodel
Favipiravir
Algemeen
Molecuul­formule C5H4FN3O2
IUPAC-naam 5-fluoro-2-oxo-1H-pyrazine-3-carboxamide
Andere namen T-705
Molmassa 157,102563[1] g/mol
SMILES
C1=C(N=C(C(=O)N1)C(=O)N)F
PubChem 492405
Wikidata Q16934561
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Favipiravir, ook bekend als T-705, is een experimenteel anti-viraal middel tegen veel RNA-virussen. Het is in een aantal landen geregistreerd als Avigan®.[2] Net als een aantal andere experimentele antivirale middelen (T-1105 en T-1106), is het een pyrazinecarboxamide-derivaat. Favipiravir werkt tegen griepvirussen, westnijlvirus, gele koorts, mond-en-klauwzeer en andere flavivirussen, arenavirussen, bunyavirussen en arbovirussen.

Het werkingsmechanisme houdt verband met de selectieve remming van virale RNA-afhankelijke RNA-polymerase. Favipiravir remt de RNA of DNA synthese in zoogdiercellen niet en is niet giftig voor zoogdieren.

Op 25 augustus 2014 werd bekend dat de Japanse overheid het middel als experimenteel medicijn heeft aangeboden voor de bestrijding van het ebolavirus. Op 19 oktober 2014 werd bekend dat de Spaanse verpleegster Teresa Romero wellicht[3] met behulp van dit middel genezen is van het ebolavirus. Het wordt nu uitgeprobeerd in Guinee.[4] Het bleek in februari 2015 matig effectief, vooral bij niet al te zwaar geïnfecteerde patiënten.[5]

Op 10 Oktober 2020 werd bekendgemaakt dat het middel mogelijk ook een remmende werking heeft op het SARS-Cov-2 virus. Initiële proeven toonden een zeer beperkte verspreiding van het virus indien toegediend aan hamsters die op voorhand behandeld waren met een hoge dosis Favipiravir.[6]