In de wereld van vandaag heeft Extracellulaire vloeistof op verschillende gebieden onbetwistbare relevantie verworven. Van zijn impact op de samenleving tot zijn invloed op de populaire cultuur: Extracellulaire vloeistof is erin geslaagd de aandacht van miljoenen mensen over de hele wereld te trekken. Of het nu via muziek, film, politiek of welk ander medium dan ook is, Extracellulaire vloeistof is een terugkerend gespreksonderwerp en een onuitputtelijke bron van debat en reflectie geworden. In dit artikel zullen we verschillende facetten van Extracellulaire vloeistof onderzoeken en de impact ervan vandaag analyseren, evenals de projectie ervan in de toekomst.
Extracellulaire vloeistof (extracellular fluid, ECF) of extracellulair vocht[1] is lichaamsvloeistof die zich buiten de lichaamscellen bevindt.
Er zijn twee plaatsen waar extracellulaire vloeistof voorkomt:
Het verschil tussen weefselvloeistof en bloedplasma bestaat er in de eerste plaats uit dat bloedplasma tot vijf keer meer eiwitten bevat: deze macromoleculen passen niet door de capillairen en dus blijft het bloedplasma in de bloedbaan.
Beide soorten extracellulaire vloeistof bestaan uit water met daarin opgeloste zouten, waarbij bloedplasma van interstitiële vloeistof (weefselvocht) verschilt door, naast eerdergenoemde eiwitten, een hoger gehalte aan vitamines en hormonen. Lymfe is weefselvocht dat door de haarvaten van het lymfevatenstelsel uit de weefsels wordt afgevoerd.
De vloeistof binnen de lichaamscellen, de intracellulaire vloeistof bestaat uit (intracellulair) water met daarin opgelost eigen specifieke elektrolyten.
Tussen de vloeistoffen in de genoemde drie compartimenten bestaan dus aanzienlijke verschillen in samenstelling.