EuroLeague Women
In dit artikel zullen we de fascinerende wereld van EuroLeague Women verkennen en de implicaties ervan voor de moderne samenleving. Vanaf het begin tot aan de impact ervan vandaag de dag is EuroLeague Women het onderwerp geweest van debat, discussie en constante belangstelling. Door de jaren heen heeft EuroLeague Women zijn relevantie bewezen op verschillende terreinen, van politiek tot wetenschap tot populaire cultuur. Door deze alomvattende analyse zullen we proberen het belang van EuroLeague Women in de wereld van vandaag beter te begrijpen en hoe het de manier heeft gevormd waarop we denken, handelen en omgaan met de omgeving om ons heen. Ga met ons mee op deze reis van ontdekking en reflectie over EuroLeague Women.
| EuroLeague Women | ||||
|---|---|---|---|---|
| Land | FIBA Europe-leden | |||
| Regio | Europa | |||
| Bond | FIBA | |||
| Opgericht | 1958 | |||
| Aantal teams | 16 (groepsfase) | |||
| Huidige kampioen |  Fenerbahçe Alagöz Holding
| |||
| Recordkampioen |  TTT Riga (18 keer) | |||
| Website | EuroLeague Women | |||
| ||||
De EuroLeague Women (officieel FIBA EuroLeague Women) is de hoogste professionele basketbalcompetitie in Europa voor vrouwenteams.
In tegenstelling tot de EuroLeague voor mannen, wordt deze competitie niet georganiseerd door ULEB, maar door FIBA Europe. De winnaar mag strijden om de FIBA Europe SuperCup Women tegen de winnaar van de EuroCup Women. In het seizoen 1979/80 haalde BOB Oud-Beijerland uit Nederland de halve finale.
Geschiedenis
De EuroLeague Women is het belangrijkste toernooi in het vrouwenclubbasketbal in Europa. Het eerste toernooi werd georganiseerd door de FIBA en begon in september 1958. De clubcompetitie bestond uit tien teams en kwam tot stand na het succes van een gelijkwaardig toernooi voor mannenclubs eerder in hetzelfde jaar. Het mannentoernooi bestond uit 46 teams met meer dan 100.000 toeschouwers. Bij de eerste editie werd Slavia Sofia uit Bulgarije gekroond tot kampioenen door Dinamo Moskou uit de Sovjet-Unie met 64-40 thuis en daarna 44-34 in Moskou te verslaan. Het uit-en-thuisformaat voor de finale bleef tot 1976, voordat het overging op een enkele wedstrijd het volgende jaar. Het toernooi werd jaren gedomineerd door TTT Riga (internationaal vaak Daugava genoemd) uit Letland (toen nog deel van de Sovjet-Unie), dat tussen 1960 en 1977 verscheen in zestien finales en ze alle wist te winnen.
In de jaren negentig onderging de competitie twee belangrijke veranderingen. De eerste was de introductie van de Final Four in 1992 en de tweede was het hernoemen van de competitie in 1996, van FIBA Women's European Champions Cup naar EuroLeague Women. Voor het seizoen 2011/12 verving de EuroLeague Women de Final Four door een Final Eight-toernooi. Istanboel kreeg de eer van het houden van het eerste Final Eight-toernooi waar de Spaanse club Ros Casares Valencia won van Rivas Ecópolis met 65-52. In het tweede jaar werd de EuroLeague Women Final Eight gehouden in Jekaterinenburg, waar UMMC Jekaterinenburg met 82-56 won van Fenerbahçe uit Turkije in de finale.
In 2014 was Jekaterinenburg weer de gastheer van wat uiteindelijk de laatste editie van de Final Eight zou zijn. Het toernooi keerde terug naar een Final Four-formaat voor dit seizoen.
Als reactie op de Russische invasie van Oekraïne in 2022 werden de Russische clubs UMMC Jekaterinenburg, Dinamo Koersk en MBA Moskou in februari 2022 uit de competitie gezet.[1]
Namen voor het toernooi
- 1958 tot 1996 - FIBA Women's European Champions Cup
- 1996 tot heden - EuroLeague Women
Logo's
-
Logo van seizoen 2011-2012 tot seizoen 2019-2020.
Winnaars van de EuroLeague Women
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Winnaars aller tijden
| Cups | Club | In | Runner-up | In |
|---|---|---|---|---|
| 18 | TTT Riga
|
1960, 1961, 1962, 1964, 1965, 1966, 1967, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1977, 1981, 1982 | 1 | 1985 |
| 6 |  UMMC Jekaterinenburg
|
2003, 2013, 2016, 2018, 2019, 2021 | 1 | 2015 |
| 5 |  Primigi Vicenza
|
1983, 1985, 1986, 1987, 1988 | 2 | 1984, 1989 |
| 4 | Sparta&K Oblast Moskou Vidnoje
|
2007, 2008, 2009, 2010 | 1 | 2011 |
| 2 | Fenerbahçe Alagöz Holding
|
2023, 2024 | 4 | 2013, 2014, 2017, 2022 |
| 3 |  Tango Bourges Basket
|
1997, 1998, 2001 | 1 | 2000 |
| 2 |  Costa Naranja Godella Valencia
|
1992, 1993 | 3 | 1994, 1995, 1998 |
| 2 | Pool Comense
|
1994, 1995 | 3 | 1993, 1996, 1999 |
| 2 | USV Olympic
|
2002, 2004 | 2 | 2001, 2003 |
| 2 |  Slavia Sofia
|
1959, 1963 | 2 | 1960, 1965 |
| 2 |  MBK Ružomberok
|
1999, 2000 | 0 | |
| 1 |  Sparta ČKD Praag
|
1976 | 6 | 1964, 1967, 1968, 1972, 1975, 1978 |
| 1 | Gambrinus Sika Brno
|
2006 | 2 | 2005, 2008 |
| 1 | Perfumerías Avenida
|
2011 | 2 | 2009, 2021 |
| 1 | Ros Casares Valencia
|
2012 | 2 | 2007, 2010 |
| 1 |  BTV Wuppertal
|
1996 | 1 | 1997 |
| 1 | .svg){kind=small} Rode Ster Belgrado
|
1979 | 1 | 1981 |
| 1 | VBM-SGAU Samara
|
2005 | 1 | 2006 |
| 1 | Dinamo Koersk
|
2017 | 1 | 2019 |
| 1 |  Sopron Basket
|
2022 | 1 | 2018 |
| 1 | Levski-Spartak Sofia
|
1984 | 0 | |
| 1 | Fiat Torino
|
1980 | 0 | |
| 1 | Conad Cesena
|
1991 | 0 | |
| 1 | Trogylos Enimont Priolo
|
1990 | 0 | |
| 1 | GEAS Basket
|
1978 | 0 | |
| 1 | Jedinstvo-Aida Tuzla
|
1989 | 0 | |
| 1 | Galatasaray Odeabank
|
2014 | 0 | |
| 1 | ZVVZ USK Praag
|
2015 | 0 |
Per land
| Cups | x clubs | Land |
|---|---|---|
| 18 | 1 | Sovjet-Unie
|
| 12 | 4 | Rusland
|
| 11 | 6 | Italië
|
| 5 | 2 | Frankrijk
|
| 4 | 3 | Spanje
|
| 3 | 2 | Bulgarije
|
| 3 | 2 | Turkije
|
| 2 | 2 | Tsjechië
|
| 2 | 2 | Joegoslavië
|
| 2 | 1 | Slowakije
|
| 1 | 1 | Tsjecho-Slowakije
|
| 1 | 1 | Duitsland
|
| 1 | 1 | Hongarije
|
Externe links
- EuroLeague Women
- FIBA Europe
- Allcompetitions EuroLeague Women
- Basketball - Europacup der Landesmeister (Damen)
- ↑ A glance at the reaction of sports to Russian invasion, apnews.com, 8 maart 2022. Gearchiveerd op 8 april 2023.