In de wereld van vandaag is Ermesinde II van Namen een onderwerp geworden dat van groot belang is voor mensen van alle leeftijden en lagen van de bevolking. Of het nu gaat om een cultureel fenomeen, een belangrijke gebeurtenis, een invloedrijke persoonlijkheid of een actueel onderwerp, Ermesinde II van Namen heeft de aandacht van de samenleving als geheel getrokken. Terwijl we Ermesinde II van Namen blijven onderzoeken en bespreken, is het van cruciaal belang om de impact ervan op ons leven en de wereld om ons heen te begrijpen. In dit artikel zullen we verschillende relevante aspecten van Ermesinde II van Namen en de invloed ervan op de hedendaagse samenleving analyseren.
Ermesinde II | ||
---|---|---|
1186-1247 | ||
![]() | ||
Gravin van Luxemburg | ||
Periode | 1197-1247 | |
Voorganger | Otto | |
Opvolger | Hendrik V | |
Vader | Hendrik I van Namen | |
Moeder | Agnes van Gelre |
Ermesinde II van Namen en Luxemburg (juli 1186 — 17 februari 1247), enig kind van Hendrik I van Namen (Hendrik IV van Luxemburg), was van 1197 tot haar dood in 1247 gravin van Luxemburg.
Reeds op tweejarige leeftijd was zij verloofd met graaf Hendrik II van Champagne en verbleef zij enige tijd in Frankrijk.[1] Zij werd echter omwille van staatsredenen door haar vader teruggeroepen.[1]
Zij huwde in 1197, op elfjarige leeftijd, met graaf Theobald I van Bar. Onder het voorwendsel dat zij als vrouw geen recht had op de bezittingen van haar vader, meende haar achterneef Filips, zoon van Boudewijn V van Henegouwen, aanspraak te maken op het markgraafschap Namen. Vóór zijn dood (in 1192) had haar vader haar echter verloofd met de 28 jaar oudere Theobald I van Bar, die dapper streed om haar bezittingen te verdedigen. In 1199 werd met het verdrag van Dinant, ondertekend op 26 juli 1199, een compromis gesloten, waarbij Filips het graafschap Namen kreeg en Ermesinde de graafschappen Luxemburg, Durbuy en La Roche-en-Ardenne, en de abdijen van Stavelot en Malmedy.[2]
Ze stichtte de abdij van Clairefontaine te Clairefontaine, een plaats bij Aarlen.
De kinderen uit het huwelijk van Ermesinde met Theobald van Bar waren:
Theobald stierf op 13 februari 1214 en Ermesinde, als 27-jarige weduwe, trouwde in mei 1214 met hertog Walram III van Limburg (ca. 1175 - 1226), waardoor haar zoon later ook het Graafschap Aarlen zou erven.
Ermesinde verleende stadsrechten aan Echternach (1236),[3] Luxemburg (1244)[4] en Aarlen.
Uit het tweede huwelijk kwamen drie kinderen voort:
Zij werd begraven in de abdij van Clairefontaine, in een versierd grafmonument, opgemaakt als een gisant.
Voorouders van Ermesinde II van Namen | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Overgrootouders | Koenraad I van Luxemburg (1040–1086) ∞ Clementia van Poitiers (1060-1142) |
Albert III van Namen (1035-1102) ∞ Ida van Saksen (ca. 1035-1107) |
Gerard II van Gelre (1090-1133) ∞ 1035 Ermgard van Zutphen (–1138) |
? (-) ∞ ? (-) | ||||
Grootouders | Ermesinde I van Namen (1080-1143) ∞ 1109 Godfried van Namen (1067-1139) |
Hendrik I van Gelre (1117-1182) ∞ 1135 Agnes van Arnstein (ca. 1130 - voor < 1179) | ||||||
Ouders | Hendrik I van Namen (1112-1196) ∞ 1168 Agnes van Gelre (-) | |||||||
Ermesinde II van Namen (1186-1247) |