Edouard Berten

In het volgende artikel zullen we Edouard Berten verder onderzoeken, een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. Vanaf het ontstaan ​​tot aan de impact ervan op de moderne samenleving is Edouard Berten door de jaren heen onderwerp van debat en fascinatie geweest. Door middel van diepgaande analyse en uitgebreid onderzoek zullen we de verschillende aspecten van Edouard Berten en de invloed ervan op verschillende gebieden onderzoeken, van politiek tot populaire cultuur. Met de bedoeling een alomvattend en inzichtelijk beeld te geven, probeert dit artikel licht te werpen op Edouard Berten en het belang ervan in de hedendaagse wereld.

Edouard Félix Joseph Berten (Ieper, 6 juni 1806 - Cheratte, 12 mei 1887) was een Belgisch luitenant-generaal en liberaal minister van Oorlog.

Biografie

Edouard Berten was een zoon van Pierre Berten en Marie-Joséphine Aeben. Hij trouwde in 1840 met Adèle de Saroléa de Cheratte (1818-1870). Ze waren de schoonouders van Louis Crahay, raadsheer in het Hof van Cassatie.

Hij begon zijn militaire loopbaan naar aanleiding van de Belgische Revolutie van 1830. Hij doorliep een carrière als volgt:

  • september 1830: kapitein bij de cavalerie,
  • 1832: kapitein-commandant,
  • 1836: vleugeladjudant van generaal Magnan,
  • 1842: majoor,
  • 1846: luitenant-kolonel,
  • 1849: kolonel,
  • 1853: commandant van het regiment Gidsen,
  • 1857: generaal-majoor (in het reservekader),
  • 1857: plaatscommandant van Brussel,
  • 1859: provinciecommandant in Limburg,
  • 1861: commandant bij de lichte cavalerie,
  • 1866: algemeen inspecteur van de Rijkswacht,
  • 1868: luitenant-generaal.

Van 1857 tot 1859 was hij als extraparlementair politicus minister van Oorlog.

Hij was ook actief binnen de vrijmetselarij.

Literatuur

  • La Belgique maçonnique, Brussel, Tillot, 1877.
  • Jean-Luc DE PAEPE en Christiane RAINDORF-GERARD (red.), Le Parlement belge 1831-1894. Données biographiques, 1831-1896, Brussel, Académie royale des sciences, des lettres et des beaux-arts de Belgique, 1996.
  • Emile TOEBOSCH, Het parlement anders bekeken, Gent, Academia Press, 2003.
Voorganger:
Léonard Greindl 		Minister van Oorlog
1857-1859 		Opvolger:
Félix Chazal